Τυχαία βρέθηκα χθες δίπλα σε μια συζήτηση παιδιών παρέας Α΄ Γυμνασίου, τα οποία συζητούσαν για μία εκδρομή που θα πάνε με την τάξη τους και συγκράτησα τις φράσεις τους: Δεν έχω ανέβει ποτέ σε τρένο», «Ούτε κι εγώ», «μάλλον κανείς μας δεν έχει ανέβει, κρίμα να μην ξέρουμε πως είναι»…
Όση απορία είχαν τα παιδιά, άλλη τόση είχα και γω. Μα είναι δυνατόν να μην έχουν ανεβεί ποτέ σε τρένο;
Έπειτα θυμήθηκα την πρώτη μου βόλτα με τρένο. Πρέπει να ήμουν περίπου 6 και νομίζω πως δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη βόλτα, τόση εντύπωση μου είχε κάνει. Η μητέρα μου λοιπόν, με τις φίλες της είχαν οργανώσει εξόρμηση για να γνωρίσουμε το τρένο εμείς τα παιδιά, που τόσο το αναφέραμε -όλοι είχαμε παιχνίδι-τρένο, αλλά κανείς μας δεν είχε ανέβει ποτέ μέχρι τότε.
Μεγάλη εντύπωση μας έκανε φυσικά η τεράστια διαδρομή Βύσσα – Δίκαια λοιπόν με τρένο και είχαμε τρελαθεί απ’ τον ενθουσιασμό μας. Φάνταζε πολύ παράξενο στα μάτια μας το τρένο, εξερευνήσαμε τα κουπέ, κάναμε βόλτα στο βαγόνι μας ανεβοκατεβάσαμε το παράθυρο, ο αέρας μύριζε υπέροχα, τα πάντα άνθιζαν καθότι Κυριακή Μαΐου. Άλλωστε το τρένο προσφέρει και επαφή με τη φύση.
Φτάσαμε στο τέλος του προορισμού μας, όπου μας περίμεναν οι μπαμπάδες με τα αμάξια, ώστε να συνεχίσουμε όλοι μαζί τη βόλτα μας και να επιστρέψουμε στη βάση μας οδικώς, αφού τρένο είχα ξανά μετά από αρκετές ώρες.
Ωστόσο, και αυτή η «μισή διαδρομή» (που λέγαμε γκρινιάζοντας εμείς τα παιδιά, καθώς θέλαμε να επιστρέψουμε με τρένο) μας χάρισε τροφή για διηγήσεις στη δασκάλα μας το πρωί της Δευτέρας στο σχολείο.
Θα σας προτείναμε λοιπόν να τολμήσετε κάτι τέτοιο. Ψάξτε, ενημερωθείτε για τα δρομολόγια και τις στάσεις του τρένου στον Έβρο και κάντε μία έστω και μικρή ΤΡΕΝΟΕΚΔΡΟΜΗ. Τα παιδιά αλλά και σεις θα ενθουσιαστείτε και το σημαντικότερο, θα τους χαρίσετε γνώσεις και αναμνήσεις!!
Κι αν τυχόν σας βάλαμε την ιδέα και το τολμήσετε κάποια στιγμή, στείλτε μας τις εντυπώσεις σας σε mail, να χαρούμε κι εμείς και να αποτυπώσουμε τις εμπειρίες σας!
Καλή ΤΡΕΝΟΔΙΑΔΡΟΜΗ!
