- Βασική προϋπόθεση για την εφαρμογή μακροπρόθεσμου προγράμματος διαχείρισης για τα θηρεύσιμα είδη, είναι να γνωρίζουμε συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία που τα αφορούν και σχετίζονται, με τους πληθυσμούς των ειδών και τις διακυμάνσεις τους, με τις προτιμήσεις των κυνηγών στο πέρασμα του χρόνου, καθώς και με διάφορα άλλα στοιχεία.
Ιδιαίτερα σημαντική, είναι η καταγραφή της κυνηγετικής κάρπωσης ενός είδους, συνεκτιμώντας φυσικά τις παραμέτρους που επιδρούν σε αυτήν.
Ο λαγός αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα θηράματα στη χώρα μας.
Την κυνηγετική περίοδο 2003-4, εκπονήθηκε από τον γράφοντα έρευνα της κυνηγετικής κάρπωσης του λαγού στην Π.Ε Έβρου, στα πλαίσια διπλωματικής διατριβής στο Δ.Π.Θ (Δασολογίας-Ορεστιάδα) στο εργαστήριο θηραματοπονίας.Μερικά από τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής έδειξαν, ότι:
α) Οι λαγοκυνηγοί προτιμούν να κυνηγούν σε περιοχές όπου δεν συγκεντρώνονται πολλοί κυνηγοί και είναι κοντά στην κατοικία τους
β) επιλέγουν κυρίως περιοχές οι οποίες καλύπτονται από ανοιχτά δάση ή θαμνολίβαδα,
γ) οι περισσότεροι λαγοί θηρεύονται στις αρχές της κυνηγετικής περιόδου
δ) οι λαγοκυνηγοί κυνηγούν συνήθως σε σταθερές ομάδες και
ε) πιστεύουν ότι το σημαντικότερο μέτρο για την αύξηση του πληθυσμού των λαγών είναι ο έλεγχος του πληθυσμού των φυσικών αρπάγων του.Όσο αφορά την κάρπωση βρέθηκε ότι αντιστοιχούν κατά μέσο όρο 5,96 λαγοί ανά λαγοκυνηγό, ενώ στην ίδια ακριβώς έρευνα που έγινε σε κυνηγούς της Π.Ε Θες/νίκης το 2007-8 ο αντίστοιχος Μ.Ο ήταν 3,2 (Σκαρλατούδης Δ.).
Έκτοτε και για αρκετά χρόνια , λαμβάνοντας ως περιοχή αναφοράς την ευρύτερη περιοχή της Αλεξανδρούπολης, συγκεντρώνω τα αποτελέσματα κάρπωσης λαγών από 60 παρέες λαγοκυνηγών του Κυνηγετικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης. Οι 60 αυτές παρέες αποτελούνται από 120 κυνηγούς περίπου, αριθμός που αντιστοιχεί στο 10% των μελών γενικά, και 40% περίπου των λαγοκυνηγών του συγκεκριμένου Κυνηγετικού Συλλόγου, που αποτελεί μεγάλο στατιστικά δείγμα.
Η συγκεκριμένη καταγραφή ξεκίνησε την κυνηγετική περίοδο 2016-2017 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.Τα στατιστικά κάρπωσης λαγών στον Έβρο (Αλεξανδρούπολη), ανά κυνηγετική περίοδο δίνονται στον παρακάτω πίνακα.
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Μ.Ο. ΚΑΡΠΩΣΗΣ ΛΑΓΩΝ/ΛΑΓΟΚΥΝΗΓΟ
2003-4 5,96 *
2016-17 5,32
2017-185,15
2018-19 5,31
2019-205,51
2020-21 (δεν υπάρχουν στοιχεία λόγω κορωνοϊού )
2021-22 4,82
2022-234,2 *(δημοσίευση στο Λιβαδοπονικό Συνέδριο της Κρήτης(Ηράκλειο 2006) και στο IUGB (Ουψάλα-Σουηδία,2007)
Ενώ παρατηρούμε πως δεν υπάρχει αξιόλογη διακύμανση μεταξύ του Μ.Ο. κάρπωσης λαγών στις κυνηγετικές περιόδους μέχρι το 2019-20, ούτε μεγάλη απόκλιση με το πέρας δεκαπενταετίας περίπου , αντιθέτως παρατηρείται σημαντική μείωση τις τελευταίες δυο χρονιές και μάλιστα με φθίνουσα πορεία, που ανάγεται σε μείωση της κάρπωσης κατά 20% την κυνηγετική περίοδο που προηγήθηκε.
Οι αιτίες που οδήγησαν στην μείωση της κάρπωσης μπορεί να είναι πολλές και να σχετίζονται με διάφορους παράγοντες που επιδρούν στον πληθυσμό ενός είδους, π.χ., αρπακτικότητα, υποβάθμιση ενδιαιτήματος κ.α.
Αυτό όμως που είναι κατά κοινή ομολογία αποδεκτό έχει να κάνει με τον αποκλεισμό των λαγοκυνηγών από μεγάλες εκτάσεις , λόγω των συχνών περιστατικών επιθέσεων λύκων σε κυνηγόσκυλα σε αυτές τις περιοχές , που ανέρχονται στο 50% περίπου των εκτάσεων που αντιστοιχούν στον συγκεκριμένο Κυνηγετικό Σύλλογο.
Έτσι, οι περιοχές που δεν παρατηρήθηκαν επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα συγκέντρωσαν την πλειονότητα των κυνηγών τα τελευταία χρόνια , με αποτέλεσμα να δεχτεί μεγαλύτερη πίεση ο πληθυσμός των λαγών στις περιοχές αυτές και να περιοριστεί η κάρπωση.
Από την άλλη όσοι κυνηγοί «ρισκάρανε» να επιχειρούν στις «λυκόπληκτες» περιοχές , είχαν τις μεγαλύτερες καρπώσεις.
Για την ασφαλή διεξαγωγή συμπερασμάτων είναι απαραίτητη η συνέχιση της καταγραφής, προκειμένω να σχηματίσουμε πληρέστερη εικόνα για τα αίτια και τους λόγους που ευθύνονται για την μειωμένη κάρπωση των λαγών, τα τελευταία χρόνια.Για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Τεκμηρίωσης της ΚΟΜΑΘ,
Πέτρος Πλατής, Δασολόγος – Θηραματοπόνος Επιστημονικός Συνεργάτης
