Κατ’ αρχάς να σε ευχαριστήσω πολύ αγαπητέ Σπύρο, όπως βεβαίως και τους συντελεστές της ιστοσελίδας inevros, για την τιμή που μου κάνετε να αναφερθείτε στο πρόσωπό μου αλλά και στο συγγραφικό μου έργο, μέσω της συνέντευξης.
–Είστε ένας ιστορικός ερευνητής, με συγγραφικό έργο που αφορά ιδιαιτέρως πρόσωπα και γεγονότα της περιοχής μας. Πείτε μας δύο λόγια για το συγγραφικό σας έργο και τι ήταν αυτό που επηρέασε περισσότερο την απόφασή σας να ακολουθήσετε αυτή τη συγγραφική πορεία;
Από μαθητής στο σχολείο, αν και όχι καλός σε επιδόσεις, μου άρεσε το μάθημα της ιστορίας, με γοήτευαν οι μεγάλες μάχες, τα επιτεύγματα στον πολιτισμό και οι ισχυρές προσωπικότητες των προγόνων μας, αλλά επίσης με προβλημάτιζε το γεγονός ότι δεν υπήρχαν αναφορές στα σχολικά βιβλία για την ιστορία της Θράκης (κι αν υπήρχαν ήταν ελάχιστες και άκρως συνοπτικές) και πολύ περισσότερο για την ιστορία του Διδυμοτείχου. Μεγαλώνοντας μελέτησα τα βιβλία που γράφτηκαν στη δεκαετία του 90 για το Διδυμότειχο από τον Φίλιππο Γιαννόπουλο (νυν μοναχό Γαβριήλ Κοβιλίατη) και τον καλό φίλο και ¨δάσκαλό μου¨ τον Θανάση Γουρίδη. Μέσα από τα βιβλία αυτά ένιωσα και κατενόησα την ιστορική βαρύτητα του τόπου μας, καθώς επίσης ήρθα και σε επαφή με τις πηγές και την βιβλιογραφία που παρέθεταν οι δύο αυτοί συγγραφείς.
Έτσι σε καθαρά ερασιτεχνικό και πειραματικό επίπεδο, ανέτρεξα στις πηγές και ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου κείμενα. Θυμάμαι ότι το πρώτο μου κείμενο αφορούσε την περιοχή του Αγίου Βλασίου, παραθέτοντας ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία. Το γεγονός ότι το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε σε εφημερίδες και ιστοσελίδες, μου έδωσε το κουράγιο να συνεχίσω να γράφω. Στη συνέχεια ερεύνησα για πρόσωπα και γεγονότα του Διδυμοτείχου, σε όλη του τη διαχρονία, για τα οποία βρήκα αρκετά στοιχεία και έγραψα κάποια κείμενα, τα οποία και αυτά δημοσιεύθηκαν. Ενδεικτικά κάποια από τα πρόσωπα του Διδυμοτείχου για τα οποία έγραψα ήταν τα εξής : ο όσιος Ιωάννης ο νέος, ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης, ο μητροπολίτης Διδυμοτείχου Ιλαρίων, ο Ιωάννης Καντακουζηνός, η Θεοδώρα Καντακουζηνή, η Ευγενία Περιορή (τηλεοπτικός-ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας), ο Νίκος Χατζηνικολάου (μεγάλος τενόρος της ΕΛΣ), ο Γιάννης Γιαννόπουλος (επιστήμονας και στρατιωτικός), ο Ιωάννης Μανδαλίδης (ευεργέτης), ο Σωτήρης Χατζηπεντίδης (ποιητής), ο Βασίλειος Σιναπίδης (λογοτέχνης-ποιητής) καθώς και άλλα κείμενα που αφορούσαν ιστορικά γεγονότα του Διδυμοτείχου.
Προσδοκώ τα κείμενα αυτά να διαβάζονται, ειδικά από τους νέους, αλλά βεβαίως και από τους μεγαλυτέρους, έτσι ώστε να γνωρίσουμε και να νιώσουμε όλοι την σημαντικότητα του τόπου μας. Ελπίζω επίσης πως τα κείμενα αυτά κάποια στιγμή θα μπορέσουν να αποτελέσουν την ύλη για ένα νέο βιβλίο.
-Και τα δύο έργα που έχετε γράψει αναφέρονται στον άγιο και αυτοκράτορα Ιωάννη Γ’ Δούκα Βατάτζη , από που προέκυψε αυτή η ατέρμονη αγάπη με το ιστορικό αυτό πρόσωπο;
Όπως προανέφερα ερευνώντας τις πηγές και ερχόμενος σε επαφή με ανθρώπους που γνώριζαν το σημαντικό έργο του Ιωάννη Βατάτζη, όπως ο τέως βουλευτής Χρήστος Κηπουρός, ο πατ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος (και μέσω του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος) ο πατ. Ανανίας Κουστένης, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει κάποια μονογραφία που να αφορά τον Διδυμοτειχίτη άγιο και αυτοκράτορα του Βυζαντίου. Έτσι προτάσσοντας περίσσιο θράσος (θα έλεγα), αποφάσισα να ξεκινήσω την συγγραφή του βίου του. Μετά από έρευνα και συγγραφή τριών ετών, προέκυψε το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Ιωάννης Γ΄ Βατάτζης ο Άγιος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου». Το βιβλίο εξέδωσε το 2008 ο εκδοτικός οίκος ¨Ορθόδοξος Κυψέλη¨ και από τότε έκανε τρεις εκδόσεις, επίσης το 2010 το βιβλίο εξέδωσε και ο Δήμος Διδυμοτείχου.
Αυτό που με εντυπωσίασε στον Βατάτζη, ήταν ότι ουδείς ιστορικός του πρόσαπτε κάτι το αρνητικό, ο Βατάτζης για όλους τους ιστορικούς του Βυζαντίου (ξένους και Έλληνες) ήταν το απόλυτο υπόδειγμα ηγέτη. Ενός ηγέτη που αγαπήθηκε από το λαό του, και μετά την κοίμησή του με τις πράξεις του και τον εσωτερικό του αγώνα, κατόρθωσε να κερδίσει και την αγιότητα, την οποία βίωνε και εισέπραττε ο λαός της Μικράς Ασίας μέσω ιαματικών και άλλων θαυματουργικών παρεμβάσεων. Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Ιωάννης Βατάτζης αποτελεί την σημαντικότερη ιστορική προσωπικότητα του Διδυμοτείχου καθώς βεβαίως και μία από τις σημαντικότερες της πατρίδας μας.
-Τον προηγούμενο μήνα εκδόθηκε το τελευταίο σας έργο με τίτλο ‘’Ο ΠΑΜΜΕΓΑΣ ΣΚΗΠΤΟΥΧΟΣ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ Ο ΕΚ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ’’, πείτε μας λίγα λόγια για αυτό.
Από το 2011 με πρωτοβουλία του νέου μας Μητροπολίτη κ. Δαμασκηνού, διοργανώθηκαν από την Μητρόπολη οι θρησκευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις «Βατάτζεια». Ο Μητροπολίτης μας μου έκανε την τιμή να μετέχω σε όλες τις εκδηλώσεις από το 2011, με αποτέλεσμα να συνεχίσω να ερευνώ και να γράφω για τον Βατάτζη, αλλά και το πιο σημαντικό να έρθω σε επαφή με τους επιστήμονες που κάθε χρόνο ερχόταν στην πόλη μας ως ομιλητές, από τους οποίους έμαθα πολλά πράγματα και συγκέντρωσα πολλά στοιχεία. Έτσι συλλέγοντας νέο υλικό μαζί με ότι άλλο είχα βρει μετά την έκδοση του πρώτου βιβλίου, αποφάσισα να συγκεντρώσω τα κείμενα έτσι ώστε να προκύψει ένα νέο βιβλίο με περισσότερα στοιχεία για τον Ιωάννη Βατάτζη. Το νέο βιβλίο εκδόθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο από τον εκδοτικό οίκο iwrite και έχει ως τίτλο : «Ο πάμμεγας σκηπτούχος άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο εκ Διδυμοτείχου» και η βιβλιοπαρουσίασή του στο Διδυμότειχο θα γίνει στις 2 Νοεμβρίου, μέσα στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Βατάτζεια 2019». Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια από τα οποία το πρώτο αφορά την βυζαντινή ιστορία του Διδυμοτείχου, έτσι ώστε ο ενδιαφερόμενος που θα θέλει να διαβάσει ένα βιβλίο για τον Βατάτζη (που πλέον είναι μια πασίγνωστη προσωπικότητα στον ευρύτερο ελληνικό και όχι μόνο χώρο) θα έρθει σε επαφή και με την πλούσια ιστορία της γενέτειρας πόλης του Βατάτζη το Διδυμότειχο. Στα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου αυτού, ο αναγνώστης θα περιηγηθεί στο βίο και τα κατορθώματα του Διδυμοτειχίτη Αγίου και Αυτοκράτορα Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη και παράλληλα θα έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί για σημαίνοντα πρόσωπα αλλά και γεγονότα της Ρωμαίικης Οικουμένης κατά το πρώτο μισό του 13ου αιώνα, τα οποία έχουν άμεση σχέση με τον Βατάτζη.
-Πως περνάτε το χρόνο σας όταν δεν ασχολείστε με τη συγγραφή βιβλίων;
Γενικά τον προσωπικό μου χρόνο τον περνάω με την οικογένειά μου, την σύζυγό μου και τα τρία παιδιά μας (αν και τα δύο κορίτσια πλέον σπουδάζουν στην Κομοτηνή), μου αρέσει το περπάτημα καθώς και να παίζω μπάσκετ. Επίσης μεγάλο μέρος από το χρόνο μου καλύπτει η ενασχόλησή μου με τον Ιστορικό και Πολιτιστικό Σύλλογο Διδυμοτείχου «Καστροπολίτες – Γνώση και Δράση», του οποίου τυγχάνω Οργανωτικός Γραμματέας. Το τελευταίο διάστημα, μέρος από τον προσωπικό μου χρόνο, καταλαμβάνει και η ενασχόληση μου με τις υποθέσεις του Δήμου Διδυμοτείχου καθώς είμαι νεοεκλεγείς δημοτικός σύμβουλος.
-Σήμερα ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων δοκιμάζεται λόγω της οικονομικής κρίσης. Πιστεύετε ότι η τέχνη και ειδικότερα η λογοτεχνία έχει επηρεαστεί θετικά ή αρνητικά;
Πιστεύω ότι τροφός της ευρύτερης λογοτεχνίας – τέχνης είναι οι δυσκολίες, οι μεγάλοι μας νομπελίστες λογοτέχνες, οι ζωγράφοι κλπ, ήταν άνθρωποι που έζησαν και γαλουχήθηκαν μέσα σε δυσκολίες, βιώνοντας πραγματικές και αληθινά συναισθηματικές καταστάσεις, οι οποίες εξέθρεψαν το ταλέντο τους με αποτέλεσμα να μετουσιώσουν αυτούς τους γνήσιους κραδασμούς σε υπέροχα λογοτεχνικά και όχι μόνο έργα. Στις λεγόμενες καλές (οικονομικά) εποχές των τελευταίων δεκαετιών, υπήρξε μια μεγάλη παρακμή ιδιαιτέρως στη λογοτεχνία, που βεβαίως έχει να κάνει με τα αποτυχημένα πειράματα των εκάστοτε κυβερνήσεων στον τομέα της παιδείας. Θέλω να πιστεύω ότι οι νέες δύσκολες καταστάσεις που βιώσαμε ως λαός την τελευταία δεκαετία, και που θα βιώσουμε και στο μέλλον, θα βοηθήσουν έτσι ώστε να αποκτήσουμε μια ανθρώπινη γνησιότητα, η οποία θέλουμε δεν θέλουμε θα επηρεάσει θετικά την πορεία της λογοτεχνίας π.χ. ποίηση, τραγούδι, μουσική κλπ.
-Είναι γεγονός ότι οι νέοι ηλικιακά άνθρωποι είναι αποξενωμένοι από την ανάγνωση και τα βιβλία, με ποιους τρόπους θα τους πείσουμε να επιστρέψουν στην πνευματική θαλπωρή που προσφέρει ένα λογοτεχνικό έργο ;
Οι νέοι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι και αιχμάλωτοι θα έλεγα, στα παράγωγα της νέας τεχνολογίας, μιας τεχνολογίας ¨αφής¨, η οποία σκλαβώνει και τις υπόλοιπες τέσσερις αισθήσεις. Οπότε για να ωθήσουμε τους νέους μας να ασχοληθούν περισσότερο με το διάβασμα, τις τέχνες, τον αθλητισμό κλπ, θα πρέπει να τους τα προβάλλουμε με έναν μάγκικο, νεανικό, δικό τους τρόπο, στοχεύοντας στο φιλότιμό τους και δίνοντάς τους να κατανοήσουν, ότι είναι μεγαλύτερη μαγκιά να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα της εποχής παρά να το ακολουθείς σαν πειθήνιο όργανο. Αυτό βεβαίως πρέπει να ξεκινήσει από την οικογένεια, να συνεχιστεί στο σχολείο και ακολούθως από τους υπόλοιπους φορείς του πολιτισμού.
-Ποιο μήνυμα θα θέλατε να περάσετε στους συγγραφείς της νεώτερης γενιάς;
Τους προτρέπω να διαβάζουν τους μεγάλους Έλληνες λογοτέχνες και ιστορικούς, να πηγαίνουν σε εκδηλώσεις λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου και να γνωρίζουν παλαιότερους συγγραφείς και να τους συμβουλεύονται. Μέσω αυτών των καταστάσεων θα αποκτήσουν γνώσεις, οι οποίες θα τους βοηθήσουν να αποτυπώσουν στο χαρτί : τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, το απόσταγμα μιας έρευνας κλπ και όταν το κάνουν αυτό θα πρέπει να το κάνουν με θάρρος, με υπομονή, με τόλμη αλλά και με θράσος !!!!
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στις 18:30 θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου στο πνευματικό κέντρο του ναού της Ελευθερώτριας στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων ‘’Βατάτζεια 2019’’ που διοργανώνει η Μητρόπολη Διδυμοτείχου-Ορεστιάδος και Σουφλίου.
