Πώς ένας χαρισματικός εκπαιδευτικός, λάτρης της τεχνολογίας, πέτυχε να δημιουργήσει ένα φαινόμενο ντόμινο σε δημόσια σχολεία ακριτικών πόλεων στη Θράκη
Ελευθερία Κόλλια 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024
Εχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Σουφλί, κωμόπολη με μαγικά μεταξωτά υφάσματα. Και αν εξαιρέσει κανείς τα φοιτητικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, δεν το έχει κουνήσει από εκεί. Γέννημα-θρέμμα Θρακιώτης είναι ο Βαγγέλης Ζηκίδης, δάσκαλος τα τελευταία 24 χρόνια, από φέτος και διευθυντής του 1ου Δημοτικού Σχολείου στο Σουφλί. Η απόφασή του να βάλει φωτιά στη Θράκη, να εμφυσήσει ενθουσιασμό σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, τον κάνει και πρωταγωνιστή του κειμένου αυτού, που έχει γραφεί για να δείξει πόσο διψάει ο κόσμος –και δη εκτός Αθηνών– για πρωτοβουλίες θετικές, με αύρα μέλλοντος.
«Ηταν περίπου πριν από τρία χρόνια όταν μας προσέγγισε η Ενωση “Μαζί για το Παιδί”, με την υποστήριξη της Skroutz» εξιστορεί ο κ. Ζηκίδης μιλώντας στο Protagon. «Στο σχολείο εγκαταστάθηκαν οκτώ σταθμοί-τραπέζια, με ισόποσα kit ρομποτικής και laptop. Εμείς επιλέξαμε τον εξοπλισμό για να κάνουμε μαθήματα STEM, ο κόσμος αυτός παρέμενε άγνωστος, ωστόσο, για εμάς. Δεν το κρύβω, πάντοτε μου άρεσε η τεχνολογία, ίσως να ήμουν και από τους λίγους που πειραματιζόμουν με το ίντερνετ τη δεκαετία του ’90. Κάθισα και διάβασα πολύ, έβλεπα μέχρι και βιντεάκια σχετικά στο youtube. Ηταν σωτήριο το γεγονός ότι είχα παρακολουθήσει σεμινάρια στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, είχαν γίνει σε συνεργασία με το αμερικανικό MIT.
»Ενέταξα τη ρομποτική στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων του προγράμματος, στη Δ’ Δημοτικού. Είχα ενθουσιαστεί… Νομίζω ότι αυτός ο ενθουσιασμός παρέσυρε τα παιδιά να ψάξουν, να πειραματιστούν, να ενδιαφερθούν προσωπικά. Στο τέλος της πρώτης χρονιάς εφαρμογής συνεννοηθήκαμε με την κυρία Ιωάννα Μανάφη, σύμβουλο από την πλευρά της Περιφέρειας, να κάνουμε επιμορφωτικά σεμινάρια στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς του 1ου Δημοτικού Σχολείου. Η δραστηριότητα επεκτάθηκε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο του Σουφλίου.
»Βλέπαμε ότι τα μαθήματα έπιαναν τόπο. Το μισό σχολείο συμμετείχε στις δράσεις ρομποτικής, η χορηγία αυξήθηκε, έφθασαν στην πόλη και άλλα δέκα kit, δημιουργήθηκε και ο πρώτος σχετικός όμιλος – κάθε Τετάρτη μεσημέρι ξέραμε τι θα κάνουμε».
Ο κ. Ζηκίδης δεν παίρνει ανάσα: ακούγεται ενθουσιασμένος. Η πορεία, άλλωστε, δικαίωσε απολύτως την προσπάθειά του. Η μικρή αίθουσα του 1ου Δημοτικού μετατράπηκε σε κέντρο επιμόρφωσης. Ακολούθησαν σχεδόν όλα τα σχολεία της ευρύτερης περιοχής. Διδυμότειχο, Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη, Φέρες.
Εγινε επιμόρφωση σε συνολικά 31 δημοτικά σχολεία, σε περισσότερους από 400 εκπαιδευτικούς – στον ρόλο του δασκάλου-επιμορφωτή πάντοτε ο ίδιος. Περισσότεροι από 3.500 μαθητές μυήθηκαν στα μυστικά του STEM. Ολοένα και πιο πολλοί διευθυντές σχολείων άρχισαν να αναζητούν χορηγούς για να ωφεληθεί και η δική τους σχολική μονάδα. Φαινόμενο-ντόμινο.
Την άνοιξη ο 1ος Πανέβριος Διαγωνισμός Ρομποτικής «Από το μηδέν, μέσα στους πρώτους δύο μήνες τα παιδιά είχαν φτιάξει τα δικά τους ρομπότ» προσθέτει μιλώντας για το δικό του σχολείο, εξαίροντας την ικανότητα των μαθητών του και τον ρυθμό προόδου τους. «Λάβαμε μέρος με τρεις ομάδες σε διαγωνισμό ρομποτικής που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Τι να σας πω… Τα παιδιά έρχονταν Σάββατο και Κυριακή για να στήσουν το σκηνικό, την πίστα για τον διαγωνισμό.
Υστερα από όλα αυτά διοργανώθηκαν σεμινάρια και για ενδιαφερόμενους γονείς. Πέρα από τα όρια του σχολείου, υπήρξε ιδιοκτήτης εργοστασίου που ζήτησε να του κατασκευάσουμε ρομπότ ικανό να κλαδεύει μουριές. Τώρα περιμένουμε όλοι πώς και πώς τον 1ο Πανέβριο Διαγωνισμό Ρομποτικής, τον προσεχή Απρίλιο».
Είναι πεπεισμένος ο κ. Ζηκίδης ότι πολλοί από τους μαθητές του έχουν επηρεαστεί καθοριστικά πλέον σε ό,τι αφορά τον μελλοντικό προσανατολισμό τους, αναπτύσσοντας ισχυρά κίνητρα έρευνας. Εκπαιδευτικά, η ρομποτική θεωρείται, εξάλλου, ιδανική για την ανάπτυξη γνωστικών δομών/νοητικών δεξιοτήτων, και μάλιστα μέσα από δύο είδη δραστηριότητας: και την κατασκευαστική και την προγραμματιστική.
Παιδιά που έρχονται σε επαφή με τη φυσική (π.χ. μελέτη της κίνησης), τα μαθηματικά και τη γεωμετρία (αναλογίες, μέτρηση αποστάσεων, κατανόηση βασικών γεωμετρικών ιδιοτήτων όπως η περίμετρος), με τη μηχανική (κατασκευή, έλεγχο και αξιολόγηση μηχανικών λύσεων) και την τεχνολογία. Ανήλικοι που οικοδομούν γνώση μέσα σε ομάδες, αξιοποιώντας τη φαντασία τους και διασκεδάζοντας. Διαδικασία που μεταφράζεται σε πολλά δυνητικά χαρίσματα της ενήλικης ζωής. Σε δημόσια σχολεία, σε ακριτικές πόλεις, σε μια κατά κοινή ομολογία αδικημένη περιφέρεια της χώρας. Μικρό θαύμα.
Η Ενωση «Μαζί για το Παιδί»
Το «Μαζί για το Παιδί» είναι ένωση μη-κερδοσκοπικών σωματείων και ιδρυμάτων, που εργάζονται από το 1996 για την ευημερία παιδιών, νέων και οικογενειών που αντιμετωπίζουν τη φτώχεια, την αναπηρία, την κακοποίηση και την αρρώστια.
Η Ενωση και τα μέλη της προσφέρουν ετησίως υπηρεσίες σε περισσότερα από 30.000 παιδιά στην Ελλάδα. Η Ενωση και τα μέλη της, σε συνεργασία με διεθνείς οργανώσεις, πρωτοστατούν στην ανταλλαγή καλών πρακτικών και τεχνογνωσίας, αλλά και στην προαγωγή της επιστημονικής έρευνας σε θέματα που αφορούν παιδιά και νέους σε ανάγκη, ενώ οι υπηρεσίες που αφιλοκερδώς προσφέρουν στις εγκαταστάσεις τους είναι υψηλού επιπέδου και πολλά από τα προγράμματα που αναπτύσσουν αποτελούν πρότυπα στον τομέα τους.
To 2016 η Ενωση τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την κοινωνική προσφορά της, ενώ το 2019 έλαβε βραβείο BRAVO για την ενεργοποίηση χιλιάδων πολιτών στο πλαίσιο της δράσης της «Ισες ευκαιρίες για τα παιδιά: Δράσεις για την Υγεία και την Παιδεία σε ακριτικές περιοχές της Ελλάδας».
Πηγή: Protagon.gr
