S.O.S : Τα σημάδια πυκνώνουν

751
Η σημερινή θεματολογία του S.O.S αφορά το αφήγημα των εκλογών στις 25 Ιουνίου…
Γράφει ο Γιάννης Γούναρης
Η πολιτική είναι, βασικά, διαχείριση προσδοκιών, θετικών ή αρνητικών.
Η ΝΔ και ο τερατώδης μηχανισμός προπαγάνδας που τη στηρίζει έχουν φτιάξει ένα όμορφο αφήγημα:
τέρμα πια η μιζέρια, από δω και πέρα μόνο θετικές σκέψεις, πάμε δυνατά να γίνουμε όλοι μας η μεσαία τάξη που πάντα ονειρευόμασταν.
Το ότι αυτό δεν κολλάει με τα κουπόνια σίτισης και βενζίνης έχει ελάχιστη σημασία.
Καμία, για την ακρίβεια.
Σημασία έχει η προσδοκία που έχει καλλιεργηθεί, αυτή είναι ανίκητη.
Βοήθησε, φυσικά, και το γεγονός ότι η ΝΔ μοίρασε μπόλικο χρήμα στοχευμένα και στρατηγικά. Αυξάνοντας κι άλλο το χρέος, βέβαια, αλλά ποιος τα κοιτάει αυτά, πέρα από κάτι συριζαίους που γκρινιάζουν?

Τι γίνεται, όμως, όταν η προσδοκία διαψεύδεται? Τα σημάδια πυκνώνουν.

Στο μεσοπρόθεσμο που κατέθεσε η ΝΔ στους αγαπημένους μας εταίρους για έγκριση δεν περιλαμβάνεται τίποτα από τις ωραίες υποσχέσεις της για λεφτά με τη σέσουλα. Το αντίθετο, μάλιστα.
Λάβετε δε υπόψη ότι αυτά τα μεσοπρόθεσμα είναι κάτι πράγματα που μπορεί να αλλάξουν είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη. Δηλαδή, ή να γίνουν πιο χαλαρά (δύσκολο) ή να γίνουν πιο ζόρικα, αν δεν βγαίνουν τα νούμερα (εύκολο).
Συγχρόνως, η ανάπτυξη είναι αναιμική, η ιδιωτική κατανάλωση στον πάτο της ΕΕ και η χήνα με τα χρυσά αυγά που λέγεται τουρισμός δεν φαίνεται να γεννάει και με τόση γενναιοδωρία φέτος.
Κινδυνεύει η Ελλάδα με νέα χρεοκοπία και μνημόνια?
Προς το παρόν δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, αλλά ούτε αποκλείεται.
Το πιθανότερο είναι ότι απλά θα συνεχίσει να τσαλαβουτάει στο τέλμα, χωρίς να βουλιάζει, αλλά χωρίς να βγαίνει κιόλας.
Είναι διαχειρίσιμο αυτό από τη ΝΔ? Πιθανόν,. εξάλλου θα έχουν πάλι κάποια λεφτά για μοίρασμα, κυρίως από τα ευρωπαϊκά κονδύλια (όλο και λιγότερα όμως και όλο και με περισσότερα strings attached).
Στην περίπτωση που η μεσαία τάξη μια μέρα θα κουνήσει το κεφάλι της και θα συνειδητοποιήσει ότι μάλλον δεν είναι και τόσο μεσαία τελικά, η ΝΔ έχει ανάγκη από ένα πράγμα και από ένα πράγμα μόνο: να μην υπάρχει εναλλακτική, να μην υπάρχει αντιπολίτευση, να μην υπάρχει πολιτικός φορέας που θα μπορούσε να γίνει δέκτης της όποιας δυσαρέσκειας.
Με άλλα λόγια, να μην υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ. Περί αυτού πρόκειται την ερχόμενη Κυριακή.