ΠΑΛΙΑ ΒΡΥΣΙΚΙΩΤΙΚΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΑΝΕΚΔΟΤΑ.
ΕΝΑΚΙΡΙΣΙΑ ΚΑΡΑΜΠΝΑΡΙΩΤΚΑ ΜΑΣΑΛΙΑ
Γράφει ο Θεόφιλος Γουδουσάκης
Αυτά τα παλιά καλά χρόνια, όταν δεν υπήρχε ΔΕΗ στο χωριό μας, τα σπίτια φωτίζονταν με γκαζόλαμπες και τα καφενεία με λουξ. Επίσης δεν υπήρχαν ούτε ραδιόφωνα, ούτε τηλεοράσεις πόσο μάλλον τηλέφωνα και μάλιστα κινητά. Όλα τα καλά νέα αλλά και τα κακά, τα ευτράπελα γεγονότα και κατορθώματα, όλα τα “ανάμια” των χωριανών μας, διαδίδονταν, από στόμα σε στόμα , μέσω των γυναικείων συνάξεων των λεγόμενων “νυχτέρια”. Ιδίως τις μεγάλες χειμωνιάτικες νύχτες μαζεύονταν εναλλάξ σ΄ ένα γειτονικό σπίτι ,παίρνοντας μαζί τους και τη χειρωνακτική απασχόλησή τους, {γνέσιμο, πλέξιμο, κ.λ.π.} και μαζί με την εργασία τους αντάλλαζαν πληροφορίες και κουτσομπόλευαν την κοινωνική ζωή και τα δρώμενα του χωριού. Όταν “μπιτούσαν” τα κουτσομπολιά τους τόριχνα στα αινίγματα, παιχνιδοπροβλήματα και κυρίως στα ανέκδοτα:
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ.
-Σάλτα παν΄ σάλτα κατ΄,σάλτα κει σελέ-μελέ, τι είνι? (το τυλιγάδι ή τλυγ’αδι.)
-Όλιαν μέρα στριφουγυρίζ΄την κοιλίτσατ’ τη γιμίζει. (το αδράχτι)
-Νταήζουμ κουντοθόδουρους παλούκια φουρτωμένους. (Σκαντζόχοιρος)
-Χιλιόδουντα-χιλιόκουμπα χίλια να πεις δε θα του βρεις. (Μιτάρια)
-Έχου ένα γκατζιουλούδ΄όλιαν τμέρα του φορτώνου κι του βράδυ του ξιφορτώνου. (Γύκος)
-Απού παν πιτσί απού κάτ΄πιτσί, μέσα μ’ελι κι κιχρί. (Σύκο)
-Μάναμ΄τσαντζάλου, μάναμ παρτάλου. (Λάχανο)
…και άλλα πολλά…..
ΑΝΤΡΟΓΥΝΑ. (Παιχνίδι)
Μέσα στα αινίγματα τους έπαιζαν και ένα παιχνίδι-πρόβλημα. (Κουίζ) που το έλεγαν
“τα αντρόγυνα”.
Για τις ανάγκες αυτού του παιχνιδιού τα άτομα κάθε οικογένειας χαρακτηρίζονταν, ονοματίζονταν ανάλογα με τη κατάσταση και την ηλικία τους. Έτσι τον χήρο ή τον υπερήλικα μαγκούφη τον έλεγαν “Κουκουμάκο”, τη δε χήρα “κουκουμάκσα”. Τα ζευγάρια “αντρόγυνα” τα νεαρά αγόρια “Πιτνιαρούδια”, τα νεαρά κορίτσια “πλαδούδις”, τις αρραβωνιασμένες κοπέλες “Τρανταφλές” τα αρραβωνιασμένα παλικάρια “ντανάδια”.
Μια γυναίκα έβαζε το πρόβλημα περιγράφοντας μια οικογένεια και τα μέλη της με τους παραπάνω χαρακτηρισμούς. Ας πούμε: “Πούνι-πούνι, δυο αντρόγυνα, τρία πιτνιαρούδια,μια πλαδούδα κι μια τρανταφλιά”
Οι υπόλοιπες έψαχναν να βρουν το σπίτι που ταίριαζε στην περιγραφή. Όποια τόβρισκε έπαιρνε σειρά να πει το δικό της “αντρόγυνο”. Η παρέα είχε δικαίωμα για τέσσερις απαντήσεις. Αν δεν έβρισκαν τη λύση, η γυναίκα που έβαζε το πρόβλημα ξεκινούσε να τριγυρνά τις παίκτριες στα αποχωρητήρια των λάθος σπιτιών που απάντησαν μέχρι να τους οδηγήσει στο σωστό. Ξεκινούσε το κατρακύλισμα με τη φράση: (Γκιλ του γκίλ μέσα στου μηστηρέκου (WC) του τάδε απ’΄πεκ΄στου μηστηρέκου του δείνα…)και ούτω καθ εξής μέχρι να τους βουτήξει νοερά σ΄όλα τα αποχωρητήρια των λανθασμένων νοικοκυριών.
