Λέμε ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά! Λέμε ΝΑΙ στον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει!

1398

 

Λέμε ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά!

Λέμε ΝΑΙ στον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει!

Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών δεν μπορεί να έχει συμβολικό χαρακτήρα, αλλά να σηματοδοτεί την πάλη για «ζωή ολόκληρη και όχι με δόσεις». Για άλλη μια χρονιά επιβεβαιώνεται η αποτυχία της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης, των προκατόχων της, αλλά και των τοπικών διοικήσεων που προσπαθούν να διαχειριστούν την τοξικοεξάρτηση σε λάθος κατεύθυνση.

Η δική μας αντίληψη για το ζήτημα της τοξικοεξάρτησης έχει ως βάση τη θέση του ανθρώπου ως κοινωνικό ον, στο κέντρο της κοινωνίας ως παραγωγό, αλλά και συμμέτοχο στην άσκηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Δίνουμε τη μάχη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και στις πολιτικές που γεννούν και αναπαράγουν τη χρήση, που διαλύουν την πρόληψη και την απεξάρτηση. Η αντίληψή μας για την αντιμετώπιση του φαινόμενου σήμερα εδράζεται στο τρίπτυχο: Πρωτογενής Πρόληψη – θεραπεία – κοινωνική επανένταξη, στηρίζουμε τα προγράμματα «στεγνής θεραπείας». Λέμε όχι στο στον αντιεπιστημονικό ψευτοδιαχωρισμό σε «σκληρά και μαλακά». Επίσης ξεκάθαρη είναι και η αντίθεσή μας με τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης – ψήφισμά το οποίο καταθέσαμε και στο δημοτικό συμβούλιο.

Η χρήση και η εξάρτηση από τα ναρκωτικά δεν είναι ούτε «αρρώστια» ούτε «ατομική επιλογή», αλλά ένα πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο. Επηρεάζεται από τις αλλαγές των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, εξελίσσεται, παίρνει νέα χαρακτηριστικά και έχει τις ρίζες του ως προς τον τρόπο εμφάνισης και διάδοσής του, στα αδιέξοδα που γεννά αυτό εδώ, το ίδιο το σύστημα, ο καπιταλισμός.

 

Η πανδημία του covid-19, ανέδειξε τις κοινωνικές αιτίες που οδηγούν σε επιδείνωση όλων των πλευρών της χρήσης και της εξάρτησης και ξεγύμνωσε τις ευθύνες πολλών κυβερνήσεων. Συνθήκες όπως η ανεργία, η οικονομική αβεβαιότητα, η κοινωνική απομόνωση, το αίσθημα ανασφάλειας όξυναν τους ψυχολογικούς παράγοντες που οδήγησαν στην αύξηση της χρήσης ουσιών. Επιβεβαιώθηκε ότι τα ναρκωτικά – νόμιμα ή παράνομα – αποτελούν τεράστια πηγή κερδοφορίας αφού για να συνεχιστεί απρόσκοπτα το εμπόριο ναρκωτικών, εν μέσω καραντίνας, τα μονοπώλια του χώρου προχώρησαν σε αναγκαίες προσαρμογές. Από ειδικές διαδικτυακές πλατφόρμες πώλησης έως και fake news που συνέδεαν τη χρήση ουσιών, όπως η κάνναβη και η κοκαΐνη, με την προστασία από τον κορονοϊό! Σήμερα παρά τις επετειακές δηλώσεις που θα ακούσουμε για άλλη μια φορά, από όλους τους πολιτικούς παράγοντες, δεν μπορούμε να μιλάμε για σοβαρή και ουσιαστική αντιμετώπιση του κοινωνικού ζητήματος της τοξικοεξάρτησης από την μεριά του κράτους.

 

Η ίδια η πολιτική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, η πολιτική που διαδοχικά έχουν ακολουθήσει στη χώρα μας οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, έχουν κοινό παρανομαστή τη διαχείριση του προβλήματος, την αποστέωση του από κάθε κοινωνική αιτία, την ιατρικοποίηση του και την αναζήτηση διαχειριστικών λύσεων στηριγμένοι πάντα στη λογική «κόστος -όφελος», στο επιχείρημα της «ατομικής ευθύνης» και την επιδίωξη μιας νεολαίας συμβιβασμένης και υποταγμένης.

 

Σε αυτή τη λογική, είναι το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για τα ναρκωτικά 2021- 2025 που προκρίνει τα υποκατάστατα και τους Χώρους εποπτευόμενης Χρήσης ως αποκλειστικές μορφές θεραπείας και την καταστολή ως πρόληψη.

Όλες οι κυβερνήσεις με την πολιτική τους διατήρησαν ή προώθησαν:

 

  • Την υποστελέχωση των Κέντρων Πρόληψης, την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των θεραπευτικών προγραμμάτων οδηγώντας στην υπονόμευση της αναγκαίας δημιουργίας δικτύου Συμβουλευτικών σταθμών.
  • Την ίδρυση χώρων «υγιούς» χρήσης ναρκωτικών, για να μη χαλάνε οι εξαρτημένοι τη μόστρα των πόλεων. Ως ζήτημα το άνοιξε η ΝΔ το 2013 και το 2018 το νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
  • Την παράδοση των δομών πρόληψης και απεξάρτησης σε ΜΚΟ και ιδιώτες που θα θησαυρίζουν πατώντας στον πόνο και τις ανάγκες εκατοντάδων οικογενειών.
  • Την υποβάθμιση των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων, των ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών που απευθύνονται στους χρήστες, τη διάλυση της πρόληψης.
  • Τη νομιμοποίηση της χρήσης κάνναβης για «θεραπευτικούς» σκοπούς, χωρίς συγκεκριμένους όρους και περιορισμούς στον έλεγχο της διακίνησής της, η οποία αποτελεί το δούρειο ίππο της νομιμοποίησής της και για «ψυχαγωγικούς» σκοπούς. Αυτό εξάλλου έχει συμβεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και στις χώρες της αμερικανικής ηπείρου. Αποτελεί το όχημα για να οδηγηθεί η νεολαία στη χρήση και την εξάρτηση από όλα τα ναρκωτικά.
  • Τα θεραπευτικά προγράμματα να υπολειτουργούν με εργαζόμενους ανακυκλώσιμους, για όσο χρόνο ισχύει η χρηματοδότηση των ΕΣΠΑ, υπονομεύοντας στην πράξη τη διαδικασία της απεξάρτησης.
  • Την αποποινικοποίηση και τον διαχωρισμό σε «σκληρά και μαλακά», την χορήγηση υποκατάστατων αντί των στεγνών προγραμμάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσπάθεια να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του ΚΕΘΕΑ.

Δυστυχώς το πρόβλημα της εξάρτησης οξύνεται με αυξανόμενη χρήση κάνναβης και άλλων ουσιών, έξαρση του αλκοολισμού και της ενασχόλησης με το internet. Η όξυνση του πολυπαραγοντικού κοινωνικού φαινομένου της εξάρτησης συνδέεται με ιδιαίτερες μεταβλητές  που περιπλέκουν τις προσπάθειες αντιμετώπισής του.

Καλούμε τους νέους και τις νέες που πειραματίζονται με τα ναρκωτικά, τις οικογένειες τους, τους εργαζόμενους στην πρόληψη και τη θεραπεία, όλους όσοι βιώνουν το κοινωνικό αυτό πρόβλημα από «πρώτο χέρι» να παλέψουμε για μια κοινωνία ελεύθερη από όλα τα ναρκωτικά.

 

Όχι στη νομιμοποίηση των ναρκωτικών ουσιών και τη δημιουργία «γκέτο» εποπτευόμενης χρήσης. Όχι στη χορήγηση υποκατάστατων που συντηρούν τη χρήση και την εξάρτηση.

  • Διεκδικούμε ολόκληρη ζωή για τη νεολαία μας, με ικανοποιημένες τις σύγχρονες ανάγκες της και τα δικαιώματά της στη μόρφωση, την εργασία, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό και την ποιότητα ζωής.
  • Διεκδικούμε ενίσχυση και επέκταση των δημόσιων δωρεάν κρατικών δομών, πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης, για την τοξικοεξάρτηση, με κρατική χρηματοδότηση και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
  • Διεκδικούμε αύξηση της οικονομικής στήριξης όλων τον μονάδων που λειτουργούν στο νομό και την στήριξη των εργαζομένων σε αυτές.

Ταυτόχρονα ο αγώνας κατά των ναρκωτικών συνδέεται άμεσα με τον αγώνα για τα δικαιώματα της νέας γενιάς στη μόρφωση, στη δουλειά, στην ειρήνη, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι στο περιθώριο της ζωής και δράσης. Από αυτή τη σκοπιά, εμείς ως Λαϊκή Συσπείρωση έχουμε ασίγαστο μέτωπο με όλα τα ναρκωτικά, με τις εξαρτήσεις από ψυχοτρόπες ουσίες. Με συλλογική ευθύνη αγωνιζόμαστε για την αληθινή ουσία.