Εκδήλωση για τον Γεώργιο Βιζυηνό στην Ορεστιάδα το Σάββατο 19 Νοεμβρίου

15 Νοεμβρίου 2016

1255

“Ο Γεώργιος Βιζυηνός στον Φιλεκπαιδευτικό Σύλλογο Αδριανουπόλεως (Φ.Σ.Α.)-120 χρόνια μετά τον θάνατό του” είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που διοργανώνει ο δήμος Ορεστιάδας και ο Φ.Σ.Α. το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα της Βιβλιοθήκης (Ευριπίδου 65).

Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι ο Αθανάσιος Κούγκουλος, που θα αναφερθεί στην Βιζύη και στο έργο του Γεωργίου Βιζυηνού. Σύντομες αναφορές στο ποιητικό έργο του Βιζυηνού και στην παιδοψυχολογική πτυχή του έργου του θα κάνουν ο Δημήτρης Κιηγμάς και ο Γιώργος Ριζιώτης.

Παράλληλα, από τις 19 έως τις 25 Νοεμβρίου θα λειτουργεί έκθεση έργων και φωτογραφιών του Γ. Βιζυηνού, ενώ θα προβάλλεται και ταινία μικρής διάρκειας με θέμα τη σχέση της Βιζύης με τον λογοτέχνη. Στη διοργάνωση συμμετέχει και ο Σύλλογος Απογόνων Καραγκατσιανών-Αδριανουπολιτών “Η Ορεστιάδα”.

Λίγα λόγια για τον λογοτέχνη.

Ο Γεώργιος Βιζυηνός (πραγματικό ονοματεπώνυμο Γεώργιος Μιχαήλ Σύρμας ή Μιχαηλίδης, Βιζύη, 8 Μαρτίου 1849 – Αθήνα, 15 Απριλίου 1896 (47 ετών), ήταν πεζογράφος, ποιητής και λόγιος. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Βιζυηνός, νους κριτικός, ιδιοφυής, φιλέρευνος, διδάσκει, μεταφράζει τις γνωστότερες ευρωπαϊκές μπαλάντες, συγγράφει μελέτες φιλοσοφικές, αισθητικές, ψυχολογικές, λαογραφικές, αλλά και σχολικά εγχειρίδια και άρθρα για εγκυκλοπαιδικά λεξικά.

Το αφηγηματικό του υλικό, αντλημένο από προσωπικές και οικογενειακές μνήμες, από τις παραδόσεις και τα βιώματα της λαϊκής ζωής στην ιδιαίτερη πατρίδα του, διοχετεύεται στα διηγήματά του. Το υλικό αυτό ενισχυμένο από το στέρεο υπόβαθρο της παιδείας του και την επιστημονική γνώση της ψυχολογίας ενσωματωμένο σε μια ποικίλη, πλούσια γλώσσα υψηλού ήθους (λόγια, λαϊκή, ιδιωματική) διοχετεύεται στα διηγήματά του. Έτσι ο Βιζυηνός αναπτύσσει τη μυθοπλασία του. Ανακαινιστής και πρωτοπόρος, ανοίγει τον δρόμο της νεοελληνικής διηγηματογραφίας. Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, η μυθιστορηματική πλαστικότητα των χαρακτήρων, οι δραματικές συγκρούσεις, η δομή, η δραματικότητα, η άρτια αφηγηματική τεχνική — η ενδιαφέρουσα διαπλοκή του ιστορικού και του αφηγηματικού χρόνου — είναι μερικά από τα βασικά γνωρίσματα του «Αμαρτήματος της μητρός μου», αλλά και των άλλων διηγημάτων του.

Όλες οι μελέτες του – όπως και αρκετές ποιητικές συλλογές – εκδόθηκαν σε αυτοτελή τόμο. Τα διηγήματα και τα άρθρα δημοσιεύθηκαν σε διάφορα έντυπα της εποχής και δεν συγκεντρώθηκαν σε τόμο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Από τα χειρόγραφά του σώζονται κάποιες επιστολές και αρκετά ποιήματα. Βλ. την έκδοση «Επιστολές» σε επιμέλεια Γ. Παπακώστα (Αθήνα: Πατάκης 2004) και για εκτενή βιβλιογραφικά τον Α´ τόμο της έκδοσης «Τα Ποιήματα» (Αθήνα: Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη 2003).