Συμφωνία για 310 ευρώ ο τόνος στο σκληρό σιτάρι από την ΕΑΣ Ορεστιάδας στέλνει στα 30 λεπτά την τιμή παραγωγού

Με 310 ευρώ τον τόνο αγόρασε 25.000 τόνους σκληρό σιτάρι η Βουλγαράκης και ΣΙΑ με έδρα τα Φάρσαλα από την ΕΑΣ Ορεστιάδας, με τον διαγωνισμό που έληξε το μεσημέρι της Παρασκευής 16 Ιουλίου, να τοποθετεί πλέον την εγχώρια αγορά στα 30 λεπτά το κιλό για τον παραγωγό.

Η τιμή είναι ίδια τόσο για τις πρώτες όσο και για τις δεύτερες ποσότητες, όπως εξηγεί στο  Agronews ο πρόεδρος της Ένωσης, Λάμπης Κουμπρίδης, με την εξέλιξη να αποτυπώνει μια κατάσταση αγωνίας να εξασφαλιστούν ποσότητες σκληρού σίτου από τους εγχώριους μύλους ειδικά στις πολύ καλές ποιότητες που λείπουν άλλωστε από τα σιλό.

«Τουλάχιστον 29 λεπτά το κιλό θα πάρει στο χέρι ο παραγωγός, ωστόσο αυτό θα ξεκαθαριστεί από Δευτέρα, στην επόμενη γενική συνέλευση της Ένωσης» συνεχίζει ο ίδιος, συμπληρώνοντας πως παράλληλα εξασφαλίστηκε πώληση 4.000 περίπου τόνων μαλακού σιταριού στα 196 ευρώ ο τόνος, με τιμή στα 18 λεπτά το κιλό για τον παραγωγό.

Πράξη με τιμή στα 30 λεπτά το κιλό σημειώθηκε παράλληλα και εκ μέρους των Μύλων Παφίλη από την Κόρινθο, σε μια ακόμα επιβεβαίωση της ζήτησης που διαμορφώνεται την περίοδο αυτή για σκληρό σιτάρι, όσο η διεθνής συγκυρία διαμορφώνει προϋποθέσεις περαιτέρω ανόδου.

Η αγορά ξεκλείδωσε έπειτα από τη συμφωνία του Συνεταιρισμού Πλατυκάμπου την προηγοιύμενη εβδομάδα που ανέβασε την τιμή για το εγχώριο σκληρό σιτάρι στα 28,5 λεπτά το κιλό (27 στον παραγωγό), ενώ και άλλες συνεταιριστικές οργανώσεις εδραίωσαν στη συνέχεια  το επίπεδο αυτό, όσο το ελεύθερο εμπόριο ξεκίνησε να στριμώχνεται.

Η πρώτη αντίδραση στην αγορά τότε ήταν η κατοχύρωση των 25 λεπτών το κιλό για όλες τις ποιότητες, µε τους µεσίτες να πιέζουν σε φιξαρίσµατα τους παραγωγούς. Ωστόσο οι αγρότες δεν επιλέγουν να προβούν σε πράξεις. Άλλωστε, έχουν πλέον επιτευχθεί υψηλότερα επίπεδα στην εσωτερική αγορά, ενώ και οι διεθνείς τιµές καλπάζουν σε νέα υψηλά, όπως στη Φότζια όπου η πρώτη ποιότητα σκληρού µε ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12% πληρώνεται πλέον µε 325 έως 330 ευρώ ο τόνος κερδίζοντας σε µια εβδοµάδα επιπλέον 10 ευρώ. Μέσα σ’ αυτή τη συγκυρία η αποθήκευση καθίσταται η επικρατέστερη στρατηγική για φέτος, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα περιορισµένη κινητικότητα στα παραγωγικά κέντρα. Τα συµβολαιακά σιτάρια κλειδώνουν και αυτά πλέον στα 27 λεπτά το κιλό στον παραγωγό, σύµφωνα µε τον επικεφαλής στο συνεταιρισµό Νίκαιας Αντώνη Ρεντζιά. Στο ελεύθερο εµπόριο τώρα, οι τιµές που ακούγονται αγγίζουν βαριά τα 26 λεπτά το κιλό στον παραγωγό για την πρώτη ποιότητα, τη στιγµή που ήδη γίνονται δουλειές στα 280 ευρώ ο τόνος FOB λιµάνι µας. Πάντως, µε τις αποδόσεις σε τόσο χαµηλά επίπεδα, οι περισσότεροι παραγωγοί δεν ελκύονται από την τωρινή κατάσταση στην αγορά. «Με 200 κιλά το στρέµµα και τα έξοδα της καλλιέργειας αυξηµένα, αν δεν φτάσει η αγορά τα 30 λεπτά το κιλό, δύσκολα θα πουλήσουµε» αναφέρει από την πλευρά του ο Κώστας Μπρέλας, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισµού ∆ηµητριακών Αγίου Κωνσταντίνου Φαρσάλων.Η συγκυρία στη γειτονική Ιταλία φαίνεται πάντως ότι ευνοεί µια περαιτέρω ενίσχυση των τιµών παραγωγού, στηριζόµενη σε δύο άξονες. Ο πρώτος λόγος έγκειται στο µέγεθος της παραγωγής, η οποία αν και αυξηµένη φέτος κατά περίπου 10% συγκριτικά µε τον αλωνισµό του 2020, υπολείπεται κατά 30% των βασικών αναγκών της βιοµηχανίας. Από την άλλη, το κόστος µεταφοράς από µακρινούς προορισµούς, καθιστά σε ορισµένες περιπτώσεις απαγορευτική την εισαγωγή από τον Καναδά, πλέον που τα αποθέµατα της της χώρας έχουν περιοριστεί σηµαντικά και οι ενδείξεις της επερχόµενης παραγωγής έχουν τροφοδοτήσει ένα χρηµατιστηριακό ράλι των τιµών στα σιτηρά στη Βόρεια Αµερική. Ταυτόχρονα και η Απουλία, ο σιτοβολώνας της Ιταλίας, καταγράφει µείωση της παραγωγής, συγκριτικά µε πέρυσι και όλα τα παραπάνω ωθούν σε ενίσχυση των τιµών που έχουν κερδίσει 30 ευρώ ο τόνος από το ξεκίνηµα του αλωνισµού. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, το εµπόριο αντιδρά προσπαθώντας να φρενάρει κάπως τις εξελίξεις στην αγορά, µε τους µύλους εκεί να επικαλούνται µετριοπαθή ζήτηση και ανησυχίες σχετικά µε την εξέλιξη της πανδηµίας. Σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της παραγωγής στον Καναδά, ο οποίος διατηρεί προνοµιακή θέση στις διεθνείς αγορές σκληρού σίτου, τα τελευταία στοιχεία του αµερικανικού υπουργείου γεωργίας USDA κάνουν λόγο για τη µικρότερη παραγωγή των τελευταίων 33 ετών, µε τη πτώση να αγγίζει ακόµα και το 39% σε σχέση µε τον µέσο όρο 5ετίας, ενώ αντίστοιχη εικόνα παρουσιάζουν και τα ανοιξιάτικα σιτάρια στις ΗΠΑ.

https://www.agronews.gr/ekmetaleuseis/sitira-kai-sporoi/192870/me-30-lepta-agorasan-skliro-sitari-oi-muloi-pafili-anodos-diethnos/?fbclid=IwAR0NmSXaRSuD_EaLnV1evpwESUi055ggbWFBDuaNgcUcPL0-p9Rf-CaO9ZE