Σαμοθράκη: Πρώτη φορά για ελεύθερο κάμπινγκ
Λέξεις: Ζαφειρίου Ανδρονίκη – Εικόνες: Κωνσταντίνος Θεοδωρόπουλος ( K.Th. / Φοtography) Ιούλιος 2021.
Μία «καμπίστρια» και δύο πρωτάρες του είδους (μία εκ των δύο και εγώ), αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τη Σαμοθράκη για ελεύθερο κάμπινγκ.
Άξιζε άραγε η εμπειρία;
Γιατί στη Σαμοθράκη;
Και οι τρεις φοιτήτριες στη Θεσσαλονίκη.
Στην έρευνα για έναν κοντινό καλοκαιρινό προορισμό πέσαμε πάνω στη Σαμοθράκη, νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου, το οποίο βρίσκεται απέναντι από την Αλεξανδρούπολη. Η πυκνή βλάστηση, τα πράσινα νερά, οι προσιτές τιμές και το γεγονός ότι είναι γνωστό σημείο συνάντησης όσων κάνουν κάμπινγκ, συντέλεσαν στο να γίνει ο τελικός μας προορισμός.
Η διαδρομή
Με τραίνο φτάσαμε μέχρι τη Δράμα, όπου στη συνέχεια μεταβήκαμε με λεωφορείο μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Η διαδρομή, αν και κουραστική αφού διήρκησε 8 ώρες, ήταν πανέμορφη, γεμάτη με ηλιοτρόπια. Θα μπορούσαμε βέβαια να είχαμε φτάσει σε 4 ώρες στον προορισμό μας, ξεκούραστες, έχοντας πάει με το ΚΤΕΛ, αλλά επιλέξαμε την οικονομικότερη επιλογή, δικαιολογώντας την απόφασή μας με το «Έλα μωρέ δεν πειράζει θα είμαστε ξεκούραστες. Ας πάρουμε ΚΤΕΛ στην επιστροφή». Μόλις φτάσαμε, πήραμε το καράβι, το οποίο εκτελεί ένα ή δύο δρομολόγια καθημερινά. Στη διάρκεια του ταξιδιού, μας προσέγγισε ένας φαντάρος, ο οποίος έκατσε μαζί μας για να παίξει UNO και είχε όλη την καλή διάθεση να μας βοηθήσει για το που να πάμε, αλλά και να μας πει τί δυσκολίες θα συναντήσουμε. Προφανώς εμείς δεν τον πολύ πιστέψαμε και θεωρούσαμε ότι υπερβάλλει. Τελικά είχε δίκιο. Εν τέλη σε λιγότερο από δύο ώρες είχαμε φτάσει.
Το κάμπινγκ
Το νησί «φιλοξενεί» δύο ειδών κάμπινγκ, το ελεύθερο και το οργανωμένο. Εμείς και πάλι θέλοντας να επιλέξουμε την οικονομικότερη επιλογή, αποφασίσαμε να μείνουμε στο ελεύθερο. Το κάμπινγκ βρίσκεται 25’ με το λεωφορείο, το οποίο παίρνεις μόλις βγεις από το καράβι, στο λιμάνι της Καμαριώτισας. Αν δεν θες να πάρεις το λεωφορείο, ακριβώς απέναντι νοικιάζουν μηχανάκια και αυτοκίνητα.
Η διαδρομή φοβερή (spoiler). Αλλά δεν την παρατηρήσαμε εκείνη τη στιγμή καθώς ήμασταν πτώμα και με πονοκέφαλο από την ζέστη και τις 10 συνεχόμενες ώρες που ήμασταν με τη μάσκα.
Το δάσος καταπράσινο γεμάτο πλατάνια. Μόλις φτάσαμε ψάξαμε να βρούμε το κατάλληλο σημείο με τη μεγαλύτερη σκιά, για να στήσουμε. Στήσαμε γρήγορα τη σκηνή μας, φουσκώσαμε το διπλό στρώμα και βάλαμε μέσα όλα μας τα πράγματα. Ταυτόχρονα πληροφορηθήκαμε και την απαραίτητη διενέργεια rapid test που θα έπρεπε να κάναμε αν θέλαμε να επιστρέψουμε πίσω σε 4 μέρες. Το κέντρο υγείας δεν έκανε rapid και τα ιδιωτικά ιατρεία θα ήταν κλειστά, καθώς μεσολαβούσε Κυριακή. Έπρεπε να αλλάξουμε τα εισιτήρια. Όλα αυτά ήταν οι σκέψεις που μας κατέκλισαν. Αποφασίσαμε όμως να τα σκεφτούμε όλα αύριο και πήγαμε να κάνουμε μία βουτιά.
Δείτε περισσότερα:
Από τα καλύτερα αφιερώματα που έχουμε διαβάσει!
