Στέφανος Μάρκου: Να ακολουθήσουμε μια διαφορετική αλλά πετυχημένη συνταγή κι ας είναι δύσκολη και χρονοβόρα – Το παράδειγμα της Νότιας Τσεχίας

Γράφει ο Στέφανος Μάρκου

Βλέποντας τις αντιδράσεις για την εξέλιξη του Τμήματος Ψυχολογίας στο Διδυμότειχο, στύβω το μυαλό μου να καταλάβω τι ακριβώς άλλαξε.

Κι ακόμη χειρότερα, στύβω το μυαλό μου να βρω τι θα άλλαζε αν τελικά το τμήμα αυτό άνοιγε από τον Σεπτέμβριο.

Έστω ότι ερχόντουσαν στο Διδυμότειχο 100,200,500 φοιτητές. Μας αρκεί αυτό; Ο σκοπός είναι δηλαδή να νοικιαστούν κάποια σπίτια και να δουλέψουν καφέ και fast food? Και όσον αφορά τη λειτουργία του τμήματος, σε τι επίπεδο θα ήταν. Μήπως θα αποκτούσαμε έναν ακόμη λόγο να είμαστε η «γκατζολία» και δικαίως;

Έχουμε μείνει σε αντιλήψεις περασμένων δεκαετιών όπου ο Έβρος σαν εσχατιά της Ελλάδας πανηγύριζε με τέτοιες εξελίξεις. Οι εποχές έχουν αλλάξει αλλά αρνούμαστε να το καταλάβουμε. Αν κοιτάξουμε το χάρτη θα διαπιστώσουμε το μεγάλο πλεονέκτημα της περιοχής. Σε ακτίνα 300 χιλιομέτρων από τον Έβρο υπάρχει μια αγορά άνω των 25 εκατομμυρίων.

Wow, έτσι; 2,5 Ελλάδες γύρω μας. 2,5 Ελλάδες που μπορούν να αγοράσουν τα προϊόντα μας και να μας επισκεφτούν.

Θα τολμήσω να συγκρίνω τον Έβρο με τη Νότια Τσεχία μια περιοχή με πολλές ομοιότητες, αποτελούσε παραμεθόριο, ήταν υπανάπτυκτη σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και με το άνοιγμα των αγορών βρέθηκε στη μέση μιας τεράστιας αγοράς.

Όμως οι Τσέχοι δεν ζήτησαν τμήματα ψυχολογίας για τις κωμοπόλεις τους.

Προσέλκυσαν επενδύσεις.

Η κωμόπολη του Kaplice εξελίχθηκε σε βιομηχανικό κέντρο με χιλιάδες εργαζομένους και το Cesky Krumlov φιλοξενεί εκατομμύρια τουρίστες.