Κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης stress echo, ο γιατρός θα σας ζητήσει να ασκηθείτε σε κάποιο διάδρομο ή σε κάποιο στατικό ποδήλατο, με σκοπό να μπορέσει να δει πώς λειτουργεί η καρδιά κατά τη διάρκεια σωματικών ασκήσεων.
Η άσκηση και η σταδιακή καταπόνηση της καρδιάς προκαλούν φυσιολογικά και συνήθως γενικευμένη αύξηση της περιφερειακής κίνησης του τοιχώματος και της πάχυνσης, με αύξηση του κλάσματος εξώθησης που προκαλείται κυρίως από τη μείωση των συστολικών διαστάσεων.
Τι συμβαίνει όμως όταν υπάρχει κάποια δυσλειτουργία;
- Η περιφερειακή συστολική δυσλειτουργία προκαλείται συνήθως από στεφανιαία νόσο, αλλά οι καρδιομυοπάθειες μπορεί επίσης να παρουσιάζουν περιφερειακές διακυμάνσεις στη λειτουργία.
- Οι ανωμαλίες κίνησης του τοιχώματος ανάπαυσης είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του εμφράγματος του μυοκαρδίου, αλλά δεν συνεπάγονται απαραίτητα ότι το τμήμα είναι μη βιώσιμο.
- Η παρουσία υπολειμματικού βιώσιμου ιστού είναι πιο συχνή σε υποκινητικά από ακίνητα τμήματα και είναι λιγότερο συχνή σε δυσκίνητα τμήματα. Ωστόσο, τα υποκινητικά τμήματα μπορούν επίσης να υποδηλώνουν μη διασωληνικό έμφραγμα και ακόμη και τα δεδομένα της έγχυσης ή η απόκριση της ντομπουταμίνης (διεγερτική ουσία για τους β1 και β2 υποδοχείς) μπορεί να μην λύσουν αυτή την ασάφεια.
- Η ισχαιμία τυπικά εκδηλώνεται με νέες ή επιδεινούμενες ανωμαλίες κίνησης τοιχώματος, καθυστερημένη σύσπαση ή (εάν είναι σοβαρή) με ανάπτυξη της διεύρυνσης της αριστερής κοιλίας ή μείωση του κλάσματος εκτίναξης.
Οι περιφερειακές συστολικές αλλαγές γενικά προηγούνται της εξέλιξης των αλλαγών του τμήματος του θωρακικού πόνου, αλλά ακολουθούν την αρχική ανάπτυξη των ανωμαλιών της διαστολικής λειτουργίας και της περιφερειακής κακής διάσπασης.
Η παρουσία επαγώγιμων ανωμαλιών κίνησης τοιχώματος συνεπάγεται σημαντικό περιορισμό της ροής αίματος στο μέγιστο στρες και συνήθως αντιστοιχεί σε στένωση με διάμετρο μικρότερη από 50%, αν και η ανατομική σοβαρότητα και οι φυσιολογικές συνέπειες είναι ελάχιστα σχετικές.
Η πρόκληση της ισχαιμίας στο πλαίσιο των σχετικά ήπιων στεφανιαίων στενώσεων εξαρτάται από την απόδοση της μέγιστης πίεσης. Οι επαγώγιμες ανωμαλίες στην κίνηση του τοιχώματος συχνά ανακάμπτουν γρήγορα μετά το στρες, αλλά μπορεί να είναι ανθεκτικές, αν η ισχαιμία είναι σοβαρή και προκαλείται η εκπληκτική.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι τα οφέλη της εν λόγω εξέτασης είναι τεράστια, αφού έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε ασθένειες και δυσλειτουργίες της καρδιάς, όπως αναφέρονται παραπάνω, και ως αποτέλεσμα να προλάβουμε οποιαδήποτε ανεπιθύμητη συνέπεια.
Η εξέταση δε θα πρέπει να μας δημιουργεί άγχος ή πανικό, καθώς δεν είναι επίπονη ούτε κρύβει τυχόν κινδύνους. Συνήθως, οι καρδιολόγοι παραπέμπουν σε αυτή την εξέταση ασθενείς με ανάλογο ιατρικό ιστορικό και με σκοπό να παρατηρήσουν τη φυσιολογική ή μη λειτουργία της καρδιάς των ασθενών.
Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε την ευκαιρία στον γιατρό μας και φυσικά στον εαυτό μας να ακολουθήσουμε κάποια θεραπεία, ώστε να βοηθήσουμε στη φυσιολογική λειτουργία της καρδιάς μας.
