Έβρος: Τραγωδίες στο «ποτάμι των νεκρών»

1878

Το μήνυμα έφτασε μέσω messenger στο κινητό του ιατροδικαστή Αλεξανδρούπολης, καθηγητή κ. Παύλου Παυλίδη, στις 30/9/2018. O άγνωστός του αποστολέας Khallil Mechkarini, του έγραφε από την Αλγερία. «Γεια, γιατρέ. Είμαι από την Αλγερία, ο αδελφός μου χάθηκε στον ποταμό Εβρο, πριν από 15 ημέρες, σας ζητώ βοήθεια. Αυτή είναι η εικόνα του» (σ.σ. ακολουθεί φωτογραφία).

Παυλίδης: «Θέλω να μου πείτε το ύψος του και εάν έχει τατουάζ στο σώμα του. Πριν από μία εβδομάδα η ελληνική αστυνομία εντόπισε δύο σορούς και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να ξέρω με ακρίβεια το ύψος και εάν έχει τατουάζ».

Η ταχύτατη και θετική αντίδραση του Ελληνα ιατροδικαστή γεμίζει με ελπίδες τον  Khallil, ο οποίος επανέρχεται με τον ίδιο τρόπο στη 1/10/2018: «Αγαπητέ γιατρέ, σας ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκρισή σας, θα επικοινωνήσω μ’ εσάς γι’ αυτές τις λεπτομέρειες μόλις εντοπίσω τον (άλλο) αδελφό μου που έχει το διαβατήριό του, και τώρα είναι στην Τουρκία (σ.σ. πιθανότατα ταξίδευαν μαζί και ο ένας επιχείρησε να διαβεί πρώτος τον Εβρο). Είναι περίπου 1,76 ύψος, έχει ουλή στο κεφάλι του, δεν έχει μαλλιά και η ομάδα αίματός του είναι 0+».

Παυλίδης: «Ο νεκρός είναι σε αποσύνθεση. Δεν είναι δυνατό να αναγνωριστούν χαρακτηριστικά σώματος και προσώπου. Το καλύτερο είναι η εξέταση DNA».

Khallil: «Εδώ, στην Αλγερία, το τεστ DNA γίνεται μόνο από εξειδικευμένες υπηρεσίες της αστυνομίας και προϋποθέτει ότι πρέπει να έχει δοθεί έγκριση από τον εισαγγελέα. Αυτό, ενδέχεται να χρειαστεί καιρό, θα σας ενημερώσω για την πρόοδο της διαδικασίας».

Παυλίδης: «Θα στείλω το DNA από το σώμα του στο εργαστήριο της αστυνομίας στην Αθήνα, εκεί υπάρχει βάση δεδομένων. Το πτώμα είναι περίπου 1,76 ύψος δίχως ρούχα. Ο χρόνος θανάτου είναι περίπου 10 με 15 μέρες πριν βρεθεί το πτώμα του στον ποταμό Εβρο».

Ο διάλογος εισέρχεται σε μακάβριες διαδρομές και θα διαρκέσει έως τις 8 Ιουνίου του 2019, οπότε με τη βοήθεια του messenger και από ένα δαχτυλίδι στο χέρι του, ο παραμορφωμένος νεκρός αναγνωρίζεται και το δράμα της οικογένειας επισφραγίζεται με την κηδεία του Hicham στον τόπο του.
Khallil: «Αγαπητέ γιατρέ Παύλο. Θάψαμε σήμερα 8 Ιουνίου τον αγνοούμενο Hicham Mechkarini συνοδεία εκατοντάδων μελών της οικογένειας, φίλων και γειτόνων. Ακόμα και εάν ο πόνος είναι πολύ μεγάλος για την οικογένεια και τους φίλους του, το γεγονός ότι μπορούμε να έχουμε τον τάφο του στην πόλη όπου γεννήθηκε είναι λίγο παρήγορο. Είμαστε ευγνώμονες που ήσασταν ιδιαίτερα ευγενικός, διαθέσιμος και πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ταυτοποίησης και επαναπατρισμού της σορού. Σας ευχαριστούμε και πάλι γιατρέ. Εγώ ο Khallil και ο αδελφός μου Mohamed, εκ μέρους της οικογένειας Mechkarini».

Aυτή είναι μια συνηθισμένη δουλειά για τον ιατροδικαστή Παυλίδη, να διαγιγνώσκει τα αίτια θανάτου των προσφύγων/μεταναστών που πνίγονται ή πεθαίνουν από το κρύο στα σύνορα του Εβρου. Και αν αυτό είναι σχετικά εύκολο για έναν έμπειρο επιστήμονα, το δύσκολο είναι να εντοπίσει την ταυτότητα αυτών των ανθρώπων, ώστε να παραλάβουν τις σορούς οι δικοί τους ή, αν δεν μπορέσουν, να τους θάψουν κάπου στην Ελλάδα, αλλά με όνομα και ένα σημάδι αναγνώρισης ότι «ενθάδε κείται ο…» στον πρόχειρο τάφο. Στο γραφείο του, στο νεκροτομείο του Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, ο καθηγητής Παυλίδης ξεδιπλώνει στην «Κ» σκηνές φρίκης από το δράμα που χρόνια τώρα εκτυλίσσεται στο «ποτάμι των νεκρών».

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ