Ένα θλιβερό περιστατικό συνέβη πριν λίγες ημέρες, σε χωριό του Διδυμοτείχου. Άνδρας Εκτέλεσε με καραμπίνα το σκύλο της γειτόνισσας του!
Δείτε τι αναφέρει η σελίδα Αγαπώ τα ζώα για το περιστατικό:
ΦΡΙΚΗ!!!
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΒΙ ΜΕ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ;
Ένας άνθρωπος σαν όλους εμάς αφαίρεσε τη ζωή ενός μικρού τετράποδου φίλου μας..με τα χέρια του με ένα όπλο..πατώντας τη σκανδάλη σημαδεύοντάς απο λίγα μέτρα με την καραμπίνα του .. μιας ολομόναχης γυναίκας 73 χρόνων ..χωρίς κανένα φραγμό..χωρίς κανένα φόβο.. Αυτός ο κύριος πυροβόλησε, έφυγε, γύρισε σπίτι του κ πήγε στη δουλειά του κανονικά..ένας άνθρωπος ένστολος με όρκο κ τιμή υπέρ τις πατρίδας μας..Κ ότι άλλο συνεπάγεται σε αυτό..
Αυτή, μόνη γριά γυναίκα που ούτε το σπίτι ούτε τα χρόνια της δεν σεβάστηκε..
” Εχασε το μικρό της φίλο..το είχε σαν παιδί της..της κρατούσε συντροφιά μαζί με την μαμά του μια μικρή σκυλίτσα…ήταν η οικογένεια της..δεν είχε αξιώματα..δεν φορούσε καμιά στολή ούτε είχε γαλόνια.. Ο μικρός σκυλάκος 4-5 κιλά όλα κι όλα, έπαιρνε κ έδινε αγάπη.. κουνούσε την ούρα του φιλικά σε όλους .. για να πάρει ενα χάδι..λίγο αγάπη..ήταν εκεί στην αυλή μαζί με τη μαμά του..μια μικρή χαριτωμένη σκυλιτσα..Ηταν ο άντρας του σπιτιού…δεν ήθελε πολλά πράγματα..λίγο φαγητό..λίγο αγάπη..τη μαμά του..ήθελε κ είχε κάθε δικαίωμα να ζήσει..δεν ενοχλούσε κανέναν..δεν είχε φωνή αλλά μια ψυχή γεμάτη αγάπη κ δύο μάτακια γεμάτα καλοσύνη.. Η γιαγιούλα άκουσε το μπαμ, άκουσε το σκυλάκι να σκούζει και να τρέχει τρεκλίζοντας στην αυλή της, για να ξεψυχήσει στην αγκαλιά της, είδε τον στρατιωτικό να την βλέπει με την καραμπίνα στα χέρια του, ένοιωσε του κουταβάκι της να την κυτάζει εκλιπαρώντας την να μην το αφήσει να σβήσει μα η γιαγιά δεν μπορούσε να το βοηθήσει..μεσα στο ίδιο της το σπίτι..στην αυλή που μαζί με τη μαμά του έτρεχαν από χαρά τα απογεύματα..για χάδια κ λίγο παιχνίδι..αθώες ψυχουλες γεμάτες από αγαπη.. Δεν μπορεί η μόνη γιαγιά να πιστέψει αυτό που έγινε..κανένας μας δεν μπορεί.. εξάλλου μια γυναίκα 73 χρόνων εχει ζήσει σε άλλες εποχές σε εκείνες που οι γείτονες ήταν οικογένειά μας..μας δίνανε κ καμία ντομάτα απο το μπαξέ..κ φυσικά δεν οπλοφορούσαν..μπορεί να έζησε ταραγμένες εποχές, αλλά όχι μέσα στο ίδιο της το σπίτι!! Αυτοί ειμαστε, ΆΝΘΡΩΠΟΙ γεμάτοι μίσος κ με άδειες ψυχές!! Ξυπνήστε αφήστε τις οθόνες κ τις πολυθρόνες..αγαπήστε τη φύση κ τα ζώα..είναι τα μοναδικά που δεν θα μας προδώσουν ποτέ!! ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ κ σήμερα ήταν το σκυλάκι της γιαγιάς ο μικρός Μπόμπης..αύριο όμως μπορεί να είσαι εσύ..εγώ..τα παιδιά μας!!
Αντίο μικρέ φίλε μου!! ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ότι η φωνή μου θα οπλίσει το μεγαλύτερο όπλο που υπάρχει!! Αυτό της δικαιοσύνης κ αυτή μπορεί να αργεί αλλά όταν έρχεται λάμπει!!
Αντίο μικρέ μου φίλε ξεκούρασου!!
Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ??
Η μαμά σου σε ψάχνει χωριστήκατε τόσο άδικα??
Υ.Γ Κυριακή μεσημέρι 13/10/2019 σ’ένα μικρό χωριό του Διδυμότειχου
