Η προσπάθεια επιβολής καθεστώτος πλήρως ‘απελευθερωμένου’ ωραρίου, όπως αυτό που εφαρμόζεται στις ‘Λευκές Νύχτες’ εμφανίστηκε μαζί με την προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας.
Στο πλαίσιο της πλήρους απορρύθμισης των ωραρίων εργασίας επιχειρείται η επιβολή της ‘Λευκής Νύχτας’ από κράτος και εργοδοσία. ‘Οσο και αν παρουσιάζονται τα εν λόγω γεγονότα ως εξαιρέσεις, ξέρουμε πολύ καλά πως από πίσω κρύβεται ο πόθος για εργαζομένους δίχως ωράριο, δίχως δικαιώματα, εργαζομένους – εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Οποιαδήποτε καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων η οποία παρουσιάζεται ως «έκτακτη» και «προσωρινή» αποτελεί ένα βήμα για την καθολική τους κατάργηση.
Το σκηνικό ολοκληρώνεται με τη διοργάνωση μουσικών σκηνών, οι οποίες έρχονται να προσδώσουν το χαρακτήρα του «πολιτιστικού γεγονότος» στην αθλιότητα της εξαναγκαστικής εργασίας, πέρα και έξω από κάθε έννοια τήρησης των ήδη ξεχειλωμένων ωραρίων των εμποροϋπαλλήλων. Αυτές οι ενέργειες λειτουργούν σαν όχημα για την κατάργηση του σταθερού ωραρίου, την καθιέρωση της εργασίας – λάστιχο που εξοντώνει όχι μόνο τους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, αλλά και τους μικρούς εμπόρους που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΠΕΛΑΤΕΣ
Ο αγώνας ενάντια στα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπαλλήλους αλλά τον κάθε εργαζόμενο. Οι επίδοξοι καταναλωτές της «Λευκής Νύχτας» πρέπει να καταλάβουν πως αυτό που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, θα το αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι αύριο στις εργασίες τους.Καλούμε λοιπόν τον κόσμο να σκεφτεί πως η συμμετοχή του σε αυτή την καταναλωτική φιέστα υπονομεύει τον αγώνα των εργαζομένων και κάνει πλάτες στην προσπάθεια επιβολής του εργασιακού μεσαίωνα.
Η περικοπή μισθών και συντάξεων, η αύξηση της φορολογίας, η ανεργία είναι οι αιτίες και όχι το ωράριο.
Χαμένοι σίγουρα θα είναι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι.
