Αλεξανδρουπολίτισες χόρεψαν συρτάκι στην άμμο

1184

Το ελληνικό θαύμα στο Καζάν: Στην πρώτη τους συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση Μακεδόνισσες, Θρακιώτισσες και Ηπειρώτισσες αντάμα, απέναντι σε ομάδες-θηρία, πρόταξαν πάθος, πίστη, ψυχή και κέρδισαν πηγαίνοντας κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.
Ενα αθλητικό θαύμα πέτυχαν στο Καζάν οι δέκα κοπέλες που απάρτιζαν την Εθνική γυναικών μπιτς χάντμπολ. Είναι μόλις η δεύτερη ελληνική ομάδα σε εθνικό επίπεδο που κατακτά χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σε ομαδικό άθλημα επιπέδου ανδρών – γυναικών. Προηγήθηκε το 2011 στη Σανγκάη η Εθνική γυναικών υδατοσφαίρισης. Παράλληλα χάρισαν στο ελληνικό χάντμπολ τη μεγαλύτερη διάκριση στα 41 χρόνια ιστορίας του στη χώρα μας. Για να φτάσουν στην κορυφή νίκησαν τη διοργανώτρια Ρωσία στα προημιτελικά, την πρωταθλήτρια κόσμου Ισπανία στα ημιτελικά 2-1 και στον τελικό την πρωταθλήτρια Ευρώπης Νορβηγία, υπό την καθοδήγηση της Μαρίας Καραντώνη, η οποία κάνει καριέρα ως προπονήτρια στη Γερμανία όπου διεξάγεται ένα από τα κορυφαία στον κόσμο πρωταθλήματα χειροσφαίρισης, και της Σοφίας Δημητρίου.

Μετά από κάθε αγώνα χόρευαν συρτάκι και έπαιρναν δύναμη για τη συνέχεια. Βήμα προς βήμα. Η ελληνική αποστολή ήταν η πιο ολιγομελής. Μόλις 10 αθλήτριες έναντι 18-20 των άλλων ομάδων.

Τα ρεκόρ πολλά: Η Νικολίνα Κεπεσίδου στα 16 της χρόνια ήταν η πιο μικρή σε ηλικία παίκτρια του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Η αρχηγός Βάσω Σκάρα, στα 45 της χρόνια ήταν η πιο μεγάλη σε ηλικία παίκτρια, ενώ αναδείχθηκε η καλύτερη specialist σκόρερ.

Στη σύνθεση της Εθνικής συμμετείχαν δύο αδελφές: η Νικολίνα και η 21 ετών Μάγδα Κεπεσίδου, ο θηλυκός κέρβερος της ελληνικής εστίας, η οποία αναδείχθηκε η καλύτερη τερματοφύλακας του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.

«Οταν θέλεις κάτι, όλο το σόμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις»: η πασίγνωστη ρήση του Πάολο Κοέλιο από τον «Αλχημιστή» έγινε πράξη στον προημιτελικό της διοργάνωσης κόντρα στη γηπεδούχο Ρωσία.
Η Μάγδα και η Νικολίνα κατάγονται από την Αλεξανδρούπολη, πόλη που είναι… ταμένη στο βόλεϊ. Ωστόσο, οι δύο κοπέλες ακολούθησαν τα βήματα της μητέρας τους, της Εφη Κουρουτζίδου, η οποία έπαιζε τερματοφύλακας στην Α1 στους Κύκλωπες Αλεξανδρούπολης. Ο πατέρας τους ο Λάζαρος Κεπεσίδης ήταν ποδοσφαιριστής.

Και τα δύο κορίτσια για χάρη του αθλήματος έφυγαν από την Αλεξανδρούπολη και κατέβηκαν στην Αθήνα. Στο άθλημα του μπιτς χάντμπολ τις μύησε η προπονήτρια Μαρία Καραντώνη.

«Παρακολουθούσα από μικρή τη μητέρα μου να αγωνίζεται. Απλώς περίμενα να μεγαλώσω για να γίνω διάδοχός της», λέει με χιούμορ η Μάγδα Κεπεσίδου, η καλύτερη τερματοφύλακας στον κόσμο στο μπιτς χάντμπολ, η οποία ζει στην Αθήνα, αγωνίζεται στην ομάδα της Νέαδ Ιωνίας και σπουδάζει στη Γυμναστική Ακαδημία:

«Μέχρι την Α’Λυκείου έπαιζα και βόλεϊ και χάντμηολ. Στη Β’ Λυκείου ήρθε μια πρόταση από την ομάδα της Νέας Ιωνίας. Ηταν πρόκληση για μένα. Αποφάσισα να κατέβω στην Αθήνα και να κυνηγήσω το όνειρό μου. Οι γονείς μου όχι μόνο δεν στάθηκαν εμπόδιο, αλλά με παρότρυναν να ακολουθήσω αυτό που ήθελα. Η ομάδα με αγκάλιασε και μου πρόσφερε τα πάντα: ιδιωτικό σχολείο, φροντιστήρια, σπίτι. Πέρασα στη Γυμναστική Ακαδημία. Συνεχίζω να αγωνίζομαι στη Νέα Ιωνία. Εχουμε πέντε σερί πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα».

Τα όνειρά της για το μέλλον είναι συνυφασμένα με το άθλημα: «Θέλω να αγωνιστώ σε ένα ξένο πρωτάθλημα αλλά προηγείται το πτυχίο μου. Εχω κρούσεις από το εξωτερικό. Ενα-ένα, όμως, τα βήματα και προσεκτικά. Δεν θα αφήσω να χαθεί η ευκαιρία. Θέλω να πάω στην Ουγγαρία ενώ με συναρπάζει το γερμανικό πρωτάθλημα».

Για την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ξεχωρίσαμε μία φράση της: «Γκρεμίσαμε πολλά τείχη για να φτάσουμε στην κορυφή».

Η Νικολίνα Κεπεσίδου, olaymaker, παγκόσμια πρωταθλήτρια σε ηλικία μόλις 16 ετών, ακολούθησε τα βήματα της αδελφής της Μάγδας. Από πέρυσι μένουν μαζί στην Αθήνα αφού η ομάδα της Νέας Ιωνίας διέκρινε το ταλέντο της και την υιοθέτησε αθλητικά. Λόγω ηλικίας αγωνίζεται με τις ομάδες των κορασίδων και των νεανίδων ενώ έχει συμμετοχές και στη μεγάλη ομάδα: «Τα πρώτα βήματα στον αθλητισμό τα έκανα στην κολύμβηση, όμως γρήγορα με κέρδισε το χάντμπολ. Στο μπιτς χάνιμπολ άρχισα να αγωνίζομαι μέσω του Σπάρτακου και η Μαρία Καραντώνη με κάλεσε στην Εθνική U-16». Ξεχωριστή στιγμή για την Ιδια στο ονειρικό ταξίδι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ήταν η ανάκρουση του εθνικού ύμνου.

Η παρουσία στην ίδια ομάδα της αδελφής της τής έδωσε μεγάλη σιγουριά αλλά και χαρά: «Ημουν η πιο μικρή ηλικιακά στη διοργάνωση. Το έζησα όμορφα».

Για τη ζωή στην Αθήνα λέει: «Ηταν δύσκολο για μένα που έφυγα από το σπίτι για να κατέβω στην Αθήνα, όμως είναι συνάμα και ευτυχία αφού μου δίνει τη μεγάλη ευκαιρία να ασχοληθώ με τον αθλητισμό και μου ανοίγει προοπτικές».

Το μέλλον της Νικολίνας δεν το μονοπωλεί το χάντμπολ: «Θέλω να περάσω στο πανεπιστήμιο.
Αμφπαλαντεύομαι μεταξύ Ψυχολογίας και Νομικής. Το ιδανικό για μένα θα είναι να μπορέσω να συνδυάσω το αντικείμενο των σπουδών μου με τον αθλητισμό. Τον αγαπάω τον αθλητισμό, είναι για μένα τρόπος ζωής». Η προπονήτρια των επιτυχιών, η Μαρία Καραντώνη, άρχισε να παίζει χάντμηολ σάλας από το 1996 στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου κατάγεται: «Στο δημοτικό σχολείο ο γυμναστής μας ήταν προπονητής του χάντμπολ. Εκείνος μας μύησε στο άθλημα. Αγωνίστηκα και στο σχολικό προτάθλημα όπου έρχονταν προπονητές για να εντοπίσουν ταλέντα. Είχα το πλεονέκτημα ότι είμαι αριστερόχειρας. Αγωνίστηκα σε πολλές ομάδες».

Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική. Γρήγορα κατάλαβε ότι οι φιλοδοξίες της και η δίψα της για γνώση ξεπερνούσαν τα ελληνικά όρια: «Εφυγα στο εδωτερικό. Δεν έβλεπα να υπάρχουν προοπτικές στην Ελλάδα ώστε να εξελιχθώ στον βαθμό που ήθελα. Πήγα πρώτα στο Λουξεμβούργο, όπου ζει η αδελφή μου. Τα τελευταία τρία χρόνια ζω στο Μπένσχαϊμ, όπου προπονώ δύο ομάδες, τη γυναικεία και την κορασίδων. Κάθε καλοκαίρι βρίσκομαι στην Ελλάδα για την Εθνική μπιτς χάντμπολ Με ενδιαφέρει πολύ το άθλημα και έχω πληρώσει πολλά χρήματα αυτά τα χρόνια για να μπορώ να παρακολουθώ σεμινάρια, θέλω να κάνω επιτυχία στο εξωτερικό».

Η Μαρία είναι λέκτορας στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία στην προπονητική όσον αφορά το μπιτς χάντμπολ. Για το μυστικό που οδήγησε την Εθνική στην κορυφή του κόσμου αποκαλύπτει: «Το μυστικό είναι ότι τις περισσότερες από τις παίκτριες τις έχω πολλά χρόνια. Εχουν εμπειρία και μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις. Ολα Ξεκίνησαν το 2009 όταν κάποιες από αυτές τις αθλήτριες έφτιαξαν την ομάδα Avant Garde και αναδείχθηκαν πρωταθλήτριες Ευρώπης μπιτς χάντμηολ στην Κέρκυρα στην τελική φάση (EBT Finals) του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Συλλόγων, ενώ κατέκτησαν οκτώ Πρωταθλήματα Ελλάδος.

Η ίδια ομάδα μετονομάστηκε σε Σπάρτακος και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση το 2016, ενώ στην τροπαιοθήκη τους έχουν ήδη δύο πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα Ελλάδος».

Το παράπονό της είναι ότι δεν υπάρχει προπονητήριο στην Ελλάδα για την Εθνική μπιτς χάντμηολ. Ελπίζει ότι η επιτυχία της ομάδας θα συμβάλει στην εξεύρεση λύσης:

«Στη Μίκρα το κλειστό που είναι  με άμμο δεν λειτουργεί. Ηρθε η ώρα να το ανοίξουν, να προπονούνται όλοι».

Η τραγωδία στο Μάτι ήταν ένα σοβαρό Θέμα που έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα μέλη της Εθνικής:

«Ηταν δύσκολο για εμάς να χειριστούμε ψυχολογικά την τραγωδία στην Αττική. Μας επηρέασε. Χάθηκαν τόσες ζωές άδικα. Θέλαμε να δώσουμε με την προσπάθειά μας και την επιτυχία μας έστω λίγη χαρά σε όποιον ήταν ανοιχτός να τη δεχτεί».

Στην ελληνική χρυσή αποστολή συμμετείχαν: Δέκα αθλήτριες: Βασιλική Σκάρα, Ελένη Ποιμενίδου, Μάγδα Κεπεσίδου, Ελένη Μούρνου, Λποστολίνα Δημητρίου, Ελισάβετ Μάστακα, Αννα Καλοΐδη, Ευγενία Σαμόλαδά, Ελενα Κερλίδη, Νικολϊνα Κεπεσίδου. Δύο προπονήτριες: Μαρία Καραντώνη, Σοφία Δη μητριού.

Ακόμη, ο διευθυντής Επικοινωνιας της Ομοσπονδίας, δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου, που εκτελούσε και χρέη αρχηγού αποστολής, και ο φυσιοθεραπευτής Δημήτρης Αναγνωστόπουλος.

Πηγή εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”