ΕΙΝΑΙ ο σπαραγμός τής Βαλκυρίας, στο μελόδραμα τού Βάγκνερ «το Λυκόφως τών Θεών», λίγο πριν το μοιραίο τέλος. Και λέει ο γράφων, πως τώρα πια, κι αυτός όλα τα έχει καταλάβει!
Όσα δρομολογούνται για τον Νέο Ελληνισμό, μετά και τα πρόσφατα παραλίμνια κατορθώματα, όχι τών Άλμπεριχ-Χάγκαν, τών νάνων Νιμπελούνγκεν, αλλά τών νάνων Κοτζιά και Τσίπρα, τού δράματος περί «Βόρειας» Μακεδονίας!
Η ιστορία βέβαια αρχίζει πολλές χιλιετίες πριν: Όποιος μελετά την, τριών χιλιετιών, ιστορία τών Ελλήνων, και τών πέντε χιλιετιών πολιτισμό τους, διαπιστώνει, πρώτο πως αυτός ο πολιτισμός γεννήθηκε στο Αιγαίο αρχιπέλαγος, και δεύτερο, πως σ΄ όλη τη διάρκεια τής τριών χιλιετιών ιστορίας, η Ελλάδα υπήρχε και άκμαζε, πατώντας και στις δυο «όχθες» τού Αιγαίου.*1 Όταν έχανε τη μια όχθη, χανόταν 100 χρόνια αργότερα κι η ίδια!
ΕΤΣΙ ΤΟ 146 π.Χ., με τη Ρωμαϊκή κατάκτηση τής Κορίνθου, χανόταν και η δυτική όχθη τού Αιγαίου. Έστω όμως και μερικώς ανάπηρη, ζούσε και άκμαζε, ως Ελληνιστική, η Ελλάδα τής ανατολικής όχθης, μέχρι Συρίας και Αιγύπτου, με το απέραντο κράτος τών Σελευκιδών και τών Πτολεμαίων. Εκατό χρόνια μετά, το 30 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια, υποτάχθηκε ολόκληρη στους Ρωμαίους. Εξ άλλου, και ως Ρωμανία (καλούμενη «Βυζάντιο») η Ελλάδα, όταν έχανε ολοκληρωτικά τη Μικρασία, με τη δε «δυτικότροπη» αλλοτρίωση τού Κυδώνη, αδιαφορούσε αν οι Οσμανοί Τούρκοι πέρναγαν στη δυτική όχθη τού Ελλησπόντου, (1354), πάλι εκατό χρόνια χρειάστηκαν μετά, για να έλθει (1453) και η ολοκληρωτική καταστροφή της!
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, 368 χρόνια υπόδουλο μετά το έθνος, ζούσε πάλι και στις δυο όχθες τού Αιγαίου! Με την ανατολική ακμαιότερη και πάντως πιο αρχοντική από τις δυο. Πλην όμως: Μόλις οι δυτικοί εννόησαν πως η επανάσταση τού 1821 θα οδηγούσε τους Έλληνες και στις δυο πάλι εκείνες όχθες, συνεπώς και σε ανάκτηση τής αρχέγονής τους δυνατότητας κυριαρχίας ξανά στην ιστορία, έσπευσαν σαν «φιλέλληνες» τάχα, να τη θέσουν υπό την «επιτροπεία» τους, και να ποδηγετήσουν τους Νεοέλληνες στην πεποίθηση, πως καμιά σχέση δεν έχουν αυτοί με το «Βυζάντιο». Συνεπώς, ως απόγονοι του Περικλή και του Λυκούργου απ’ ευθείας, θα έπρεπε να περιοριστούν σε Πελοπόννησο και Στερεά σαν κράτος! Άντε και τη Θεσσαλία… Μακριά δηλ. από την άλλη, την ανατολική, όχθη!
ΦΡΑΓΚΕΛΩΣΑΝ δηλ. την Ελλάδα σ’ αυτή την εθελούσια πλάνη για εκατό σχεδόν χρόνια! Από Κοραή μέχρι Κουμανούδη… Ώσπου ήλθε ο Βενιζέλος και άρχισε νέα εθνική εξόρμηση (1912) προς εκείνη πάλι, την ανατολική όχθη τού Αιγαίου! Και τού Γένους… Θορυβημένοι ξανά οι δυτικοί, έσπευσαν, ως «σύμμαχοι» μάλιστα, να σταματήσουν την προέλαση τού ελληνικού στρατού, απέξω, ώστε να μην μπει στην Πόλη! Τον απέστειλαν αντίθετα μακριά, χωρίς δηλ. οπισθοφυλακές, στη Σμύρνη. Κι έτσι, όταν η τύχη τους «έστειλε», αναπάντεχα, μιαν «ανθυπομετριότητα», τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, να απλώσει, γυμνό χωρίς εφόδια, τον ελληνικό στρατό μέχρι τον Σαγγάριο, με αποτέλεσμα Ανοχύρωτο πια να τον κάνει σκορποχώρι ο Ατατούρκ, τον εξαπέστειλαν τότε, και από την Πόλη πίσω από τον Έβρο! Μακριά δηλ. από την ανατολική όχθη! (Χωρίς, ειρήσθω, να είχε τολμήσει ο Κεμάλ να αποβιβαστεί καν στη Θράκη για να τον πολεμήσει…) Διαχωρίζοντας συνάμα, από τότε, τη Θράκη σε Ανατολική και Δυτική.
ΠΑΡΕΜΕΝΕ ΟΜΩΣ ακόμη, στο απώτατο μάλιστα άκρο τής «ανατολικής όχθης», στη Μεσόγειο, έδαφος δυνάμει Ελληνικό: Η Κύπρος! Κι άρχισε, πενήντα χρόνια μετά την εξόρμηση τού Βενιζέλου, νέα εθνική εξόρμηση για την Κύπρο. Αλλά, η «τύχη» πάλι, έστειλε στις Ευρωπαϊκές δυνάμεις, που τώρα ήταν μονάχη η Αγγλία, δυο άλλες «ανθυπομετριότητες», Ανδρέα και Μακάριο, να ματαιώσουν το 1964 κι αυτή την εθνική εξόρμηση, παγιδεύοντας ξανά την Ελλάδα στη δυτική μονάχα όχθη τού Αιγαίου, σε πορεία δηλ. νέας παρακμής. Χωρίζοντας έκτοτε, δυνάμει, την Κύπρο σε Βόρεια και Νότια…
ΚΑΙ ΤΩΡΑ, πενήντα χρόνια μετά, δυο πάλι γελωτοποιοί, ούτε καν «ανθυπομετριότητες», Τσίπρας και Κοτζιάς, χωρίζουν και την Μακεδονία σε Βόρεια και Νότια! Με τη Δυτική Θράκη, ειρήσθω, εγκλωβισμένη ανάμεσα σε Τουρκία και μελλοντικά Σκόπια! Χαμένη δηλ. για την Ελλάδα, επιπροσθέτως, και τη βόρεια πια όχθη τού Αιγαίου… Κι αν, όπως πέτεται, ο Κοτζιάς «λύσει» και το Αλβανικό, σημαίνει ότι και η Ήπειρος, (που ήδη είναι χωρισμένη σε Βόρεια και Νότια…) θα γίνει μέρος τής Μεγάλης Αλβανίας μέχρις Άρτας! Οπότε πια η Ελλάδα θα επανέλθει εκεί όπου την προόριζαν αρχικά οι δυτικοί: Μοριά και Ρούμελη! Άντε και ολίγη Θεσσαλία…*2
ΑΥΤΟΙ ΣΥΝΕΠΩΣ είναι, ως εκδίκηση αιώνων από Καρλομάγνου και εντεύθεν, οι σχεδιασμοί τής Δύσης. Φτάνει φυσικά να βρίσκονται οι εκάστοτε «ανθυπομετριότητες», ή οι γελωτοποιοί, να τους υλοποιούν. Γι’ αυτό, όπως η Βαλκυρία, κι εγώ λέω: «Τώρα όλα τα έχω καταλάβει»…
*Διδάκτωρ τού ΕΜΠ
___________________________________________________________________________________________
*1.Κάτι που κι ο Νταβούτογλου («Στρατηγικό Βάθος») οσμίστηκε! Όταν οι παρ’ ημίν «ανθυπομετριότητες» καθεύδουν…
*2.Αν θα είναι βέβαια Ελλάδα τελικά… Δεδομένου πως ο ένας γελωτοποιός (όχι «τού βασιλιά», τής καγκελαρίου…) εκχώρησε στη Μέρκελ, την χώρα ως καταφυγή τών Μουσουλμάνων τής Ευρώπης. Ούτε καν έναντι «τριάκοντα αργυρίων». Έναντι εξάμηνης εξουσίας!
