Έβρος: Γνωρίζοντας την Δόμνα (που ξεχάσαμε)

1683

Παρευρέθην πρὶν λίγες ἡμέρες σὲ μίαν παρέα, ὅπου συζητώντας διεπίστωσα πὼς οἱ συνδαιτημόνες μου ἀγνοοῦσαν αὐτὴν τὴν ἡρωικὴ μορφὴ τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821: τὴν Δόμνα Βισβίζη! Ἔτσι, σκέφθηκα νὰ γράψω δύο ἀράδες γιὰ τὴν γυναῖκα ἀπὸ τὸν Αἶνο τοῦ Ἔβρου, ποὺ ἔγινε ὁ φόβος κι ὁ τρόμος γιὰ τὰ τουρκικὰ ἀσκέρια.

Ἡ Δόμνα Βισβίζη γεννήθηκε στὴν Αἶνο τὸ 1783 καὶ ἦταν κόρη πλουσίου γαιοκτήμονος. Τὸ 1808 παντρεύθηκε τὸν Καπετὰν Χατζῆ Ἀντώνη Βισβίζη, μὲ τὸν ὁποῖο ἀπέκτησε πέντε παιδιά. Μάλιστα ἀπὸ αὐτὰ τὰ παιδιὰ τὸ τελευταῖο γεννήθηκε μετὰ τὴν δολοφονία τοῦ καπετᾶν Ἀντώνη.

Στὶς 23 Μαρτίου 1821 ὁ Καπετὰν Ἀντώνης Βισβίζης ἀρμάτωσε τὸ καλλίτερο ἀπὸ τὰ καράβια του, τὴν «Καλομοίρα», ἕνα μπρίκι κατακευασμένο στην Ὀδησσό, μὲ 14 κανόνια καὶ μὲ πλήρωμα 140 ναῦτες καὶ ξεκίνησε τὸν Ἀγῶνα. Ἡ Δόμνα τὸν ἀκολούθησε παίρνοντας μαζύ τους τὰ τέσσερα παιδιά τους, τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὰ ὀστᾶ τῶν προγόνων τους καὶ μία χούφτα χῶμα Αἰνιτικῆς γῆς, παρατώντας σπίτια, περιουσία καὶ τὴν ἀγαπημένη τῆς πατρίδα.

Πολέμησε μαζὺ μὲ τὸ σύζυγό της, στὶς ναυμαχίες τῆς Σάμου, τῆς Λέσβου καὶ τοῦ Εὐρίπου ὥσπου ὁ Βισβίζης ἔπεσε θῦμα δολοφονίας, ἐπάνω στὸ ἴδιο του τὸ πλοῖο. Ἀπὸ ἐκείνην τὴν στιγμὴ καὶ μετά, ἡ Δόμνα συνέχισε τὸν Ἀγῶνα μόνη της μὲ τὴν βοήθεια τοῦ ὑπαρχηγοῦ τοῦ πλοίου καπετὰν Σταυρῆ, ἔχοντας πάντα δίπλα της καὶ τὰ πέντα παιδιά της, καθὼς τὸ τελευταῖο ἀπὸ αὐτὰ ἐγεννήθη λίγους μῆνες μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Καπετᾶν Ἀντώνη.

Ἐξηκολούθησε φυσικὰ τὴν πολιορκία τῆς Εὐβοίας μέχρι τῆς λήξεώς της. Ἐνίσχυε τοὺς μαχομένους Ἕλληνες στὴν Εὔβοια καὶ τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα μεταφέροντας πολεμοφόδια καὶ στρατεύματα καὶ δὲν ἦταν λίγες ἐκεῖνες οἱ φορὲς ποὺ τὸ πλοῖο της ἐνεπλέκετο σὲ ναυμαχίες, βομβαρδίζοντας τουρκικὲς θέσεις καὶ διευκολύνοντας ἔτσι τοὺς πατριῶτες.
Βοήθησε στὸ νὰ καθηλρωθοῦν τὰ στρατεύματα τοῦ Ὀμὲρ Πασσᾶ στὴν Εὔβοια καὶ ματαίωσε τὴν μεταφορά τους στὴν Στερεὰ Ἑλλάδα.

Μέχρι τὴν τελευταία ἡμέρα, τὸ «Καλομοίρα»  προσέφερε στὸν Ἀγῶνα, καθὼς στὴν τελευταία του ἀποστολή, τὸ τραυματισμένο ἀπὸ τόσες ναυμαχίες αὐτὸ σκαρί, ἕδρασε ὡς πρυπολικό.

Ἡ Δόμνα, ἔζησε τὰ τελευταῖα της χρόνια στὴν Σύρο πάμπτωχη, ἔωςτὸ 1853, ἔχοντας ἀφιερώση ὅλην της τὴν περιουσία στὸν Ἀγῶνα!

Μεταξᾶς Γεώργιος – https://filonoi.gr