Παλιά υπόθεση ο διχασμός στην Ελλάδα. Δεκαετίες ολόκληρες μας κρατά εθνικά ομήρους. Χωρίζοντας τους Έλληνες σε καλούς και κακούς, πατριώτες και γερμανοτσολιάδες, δημοκράτες και μη, γίνεται πιο εύκολη η δουλειά όσων θέλουν να περάσουν τις θέσεις τους χωρίς αντίλογο.
Στην παρούσα χρονική συγκυρία, τον ρόλο αυτό – του διχασμού – έχει αναλάβει η κυβέρνηση. Καλλιεργώντας – ή προσπαθώντας να καλλιεργήσει- την ανασφάλεια και το ταξικό μίσος επιμένει να υποθηκεύει το μέλλον και την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Μπροστάρηδες σε αυτό, ακόμη και υπουργοί της κυβέρνησης, σιγοντάροντας με πύρινους λόγους στα social media και σε εθνικό δίκτυο. Έχοντας συνεχώς το δάχτυλο σηκωμένο προκειμένου να κατηγορήσουν όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους για τα δεινά του τόπου. Μόνο έτσι παραμένουν γαντζωμένοι στην καρέκλα. Κατηγορώντας όποιον διαφωνεί μαζί τους και βάζοντας στο βρώμικο παιχνίδι τους, συζύγους πολιτικών τους αντιπάλων αλλά ακόμη και παιδιά! Οφείλουν όμως να κατανοήσουν ότι δεν είναι κυβέρνηση των “ολίγων” 2500 μετακλητών τους αλλά όλων των Ελλήνων!
Ένα κόμμα, μια κυβέρνηση, οφείλει να είναι ενωτική προς τον λαό. Να αφουγκράζεται τα προβλήματα του και να προσπαθεί τουλάχιστον – αν οχι να τα καταφέρνει – να δίνει τις καλύτερες πιθανές λύσεις δεδομένων των εκάστοτε συνθηκών. Η παρούσα κυβέρνηση αδυνατεί να κάνει τα περισσότερα από αυτά και το έχει αποδείξει με λόγια αλλά και πολλές πράξεις. Η διατήρηση της εξουσίας με όποιο κόστος είναι αυτοσκοπός!
Παναγιώτης Φαραντάτος
