Σε ένα κλίμα εορταστικό και πιο χαλαρό, στην «Παλιά Ταβέρνα» του Δημήτρη Σπυρόπουλου, στην οδό Φαβιέρου, ένα ιστορικό στέκι που λειτουργεί από το 1923, οργανώθηκε το μεσημέρι της Τρίτης 9 Ιανουαρίου 2018 από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας μία συνάντηση γνωριμίας του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου Σταύρου Τσακίρη με τους εκπροσώπους των Μέσων ενημέρωσης.
Σε μία ζεστή ατμόσφαιρα πλάι σε μία ξυλόσομπα, ένα παλιό τζουκ μποξ, μία φωτογραφία του ’60 της ΕΑΠ και άλλα αντικείμενα και με ένα ποτηράκι κρασί στο χέρι ευχήθηκαν όλοι στον Σταύρο Τσακίρη καλή επιτυχία στο έργο που αναλαμβάνει στο ΔΗΠΕΘΕ για τα επόμενα 2 χρόνια ενώ ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης που ήρθε τελευταίος ευχήθηκε στον κ. Τσακίρη να είναι «καλότυχος».
Παρόντες ήσαν ακόμα ο Ανδρέας Τερζής, πρόεδρος του ΔΣ του θεάτρου, ο Πέτρος Βάης αντιπρόεδρος του ΔΣ, η Αναστασία Τσαλαμιδά μέλος του ΔΣ του θεάτρου, ο Βασίλης Θωμόπουλος πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων, η Ήρα Κουρή, ο εκπρόσωπος Τύπου του Δημάρχου Ανδρέας Αντωνόπουλος, στελέχη του θεάτρου όπως η Σοφία Μαυρίδη, η Τίνα Γιοβάνη, ο Περικλής Βασιλόπουλος που έχει σκηνοθετήσει φέτος και την «Ελίζα» της Ξένιας Καλογεροπούλου στην παιδική σκηνή, κ.α. Για λίγο πέρασε από την «Παλιά Ταβέρνα» και το μέλος του ΔΣ του θεάτρου Μαριάννα Σταματιάδου μαζί με την κόρη της Νάνσυ Χριστοπούλου, η οποία είναι ηθοποιός και παίζει στην παράσταση «Fuente Ovejuna, η πηγή των αμνών» που έχει σκηνοθετήσει ο κ. Τσακίρης.
Γεννημένος στο ακριτικό Διδυμότειχο ο Σταύρος Τσακίρης όπως μας είπε, θεώρησε τιμητική την μαζική αυτή παρουσία τόσο από την πλευρά του Τύπου όσο και των ανθρώπων του θεάτρου στη συνάντηση αυτή. «Ανεβαίνει ψηλά ο πήχης με το τι θα συμβεί στο θέατρο της Πάτρας που κουβαλά 30 χρόνια ιστορίας με καλές, σπουδαίες και άτυχες στιγμές. Έχει πια περάσει από την παιδική ηλικία και την εφηβεία και είναι ώρα να παράγει νέο σημαντικό έργο. Η Πάτρα είναι η πιο έτοιμη πόλη ν’ αντιμετωπίσει τον 21ο αιώνα.
Το δικό μου έργο είναι δύσκολο προκειμένου να αντεπεξέλθω στις προσδοκίες, ελπίζω να τα καταφέρω, τα 2 χρόνια της θητείας είναι ελάχιστα, θα προσπαθήσω να προσαρμοστώ ταχύρρυθμα και θα δουλέψω με τα μέλη του ΔΣ, με όλους τους συντελεστές και υπεύθυνους των διαφόρων τομέων, ακόμα ενημερώνομαι», ανέφερε προς τους δημοσιογράφους ο κ. Τσακίρης, ο οποίος έρχεται στην Πάτρα ως ένας επαγγελματίας του θεάτρου με θητεία 33 πλέον χρόνων.
Όπως ο ίδιος μας θύμισε, η 1η του επαγγελματική σκηνοθεσία ήταν στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας το 1985 (εκ των πρώτων της χώρας μαζί με το Θεσσαλικό, του Αγρινίου και των Ιωαννίνων) και αφορούσε στην παιδική παράσταση «Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου. Η παράσταση όπου μεταξύ άλλων έπαιζε ο Στέλιος Μάινας, έγινε σουξέ, το 1990 ο Σταύρος Τσακίρης ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής και το 1999 επέστρεψε στην Καλαμάτα ως καλλιτεχνικός διευθυντής πλέον του εκεί ΔΗΠΕΘΕ.
Σε κάποια στιγμή της χαλαρής κουβέντας όπου ο κ. Τσακίρης έδειξε να μην θέλει για την ώρα να ανοίξει τα χαρτιά του για τα σχέδια του, αναφέρθηκε εν συντομία και στους προκατόχους του, από την Μάγια Λυμπεροπούλου και τον Νίκο Αρμάο μέχρι τον Γ. Κιμούλη, τον Θ. Μουμουλίδη, την Λυδία Κονιόρδου, τον Γιάννη Βόγλη, τον Θοδωρή Αμπαζή και φυσικά τον Κώστα Καζάκο.
«Όλοι προσπάθησαν πολύ, έγιναν και καινούριες δομές όπως το λυρικό στούντιο και το Άρμα Θέσπιδος, η σχολή δραματικής τέχνης, κ.α. Κλείνει 30 χρόνια το θέατρο της Πάτρας και θα πρέπει να δούμε το ΔΗΠΕΘΕ με ένα καινούριο μάτι», ανέφερε ο κ. Τσακίρης προσθέτοντας πως δεν είναι έτοιμος να ανακοινώσει έργα αλλά πως τον ενδιαφέρει περισσότερο η λειτουργία του θεάτρου, οι δομές του και η συνέργεια των ανθρώπων.
Είπε ακόμα ότι εντυπωσιάστηκε με το γεγονός ότι το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας είναι ένας μεγάλος οργανισμός ως δράση και δομή, ότι ανέβηκαν 3 έργα χωρίς να υπάρχει καλλιτεχνικός διευθυντής (Ελίζα, Fuente Ovejuna και η Τρελή του Σαγιό) και πως δεν κατάλαβε πουθενά κάποιο πρόσκομμα και δυσκολία. «Αν ήμουν αλλού και έχω περάσει από πολλά θέατρα, δεν θα ήμουν έτσι», είπε με νόημα.
Τι λείπει από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και που θα εστιάσει την προσοχή του, ρωτήθηκε ο κ. Τσακίρης και απήντησε ότι π.χ. λείπει μία πειραματική – νέα σκηνή που εφόσον δημιουργηθεί θα είναι κι ένα καλό σκαλί για την κεντρική. Ακόμα σκοπεύει να αναβαθμίσει το Άρμα Θέσπιδος και το στούντιο όπερας μιας κι όπως είπε, υπάρχει η δυνατότητα το ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας να έχει το 2ο λυρικό θέατρο της χώρας μετά την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Μίλησε τέλος και για το «Fuente Ovejuna» του Λόπε Ντε Βέγκα που παίζεται στο Δημοτικό θέατρο Απόλλων (στο συμβούλιο της Παρασκευής 12/1 θα συζητηθεί και ενδεχομένως να αποφασιστεί μία μικρή παράταση των παραστάσεων), τονίζοντας πως είναι ένα κείμενο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που διδάσκεται στα σχολεία της Ισπανίας, που μιλά για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια κι ένα έργο επίκαιρο σε μία εποχή μεγάλης κρίσης και κατάρρευσης των αξιών όπως η σημερινή.
Αποκάλυψε ακόμα ότι έγινε επαφή με την Ισπανική πρεσβεία στην Αθήνα μήπως η παράσταση ταξιδέψει και παιχθεί στο Φεστιβάλ του Αλμάγκρο στην Ισπανία.
Τέλος ο κ. Tσακίρης μας είπε πως είχε κατά το παρελθόν έρθει πέντε φορές ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο τμήμα θεατρικών σπουδών, έχει πάει και στους Δελφούς ενώ καμαρώνει και για σκηνοθεσίες σημαντικών έργων όπως ο Οιδίποδας Τύραννος που έκανε στην μακρινή Ινδία σε μία περιοχή έξω από το Νέο Δελχί και στην Γκόα αλλά και στην Ισλανδία!
