Η υποβάθμιση του σχολικού αθλητισμού στον Έβρο

1389

Ο Βουλευτής Έβρου και Επίτιμος Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, Αναστάσιος Δημοσχάκης, κατέθεσε στο προεδρείο της Βουλής Κοινοβουλευτική Αναφορά, παραθέτοντας επιστολή του εκπαιδευτικού Φυσικής Αγωγής, κ. Παπαπαντελή Νικήτα που αφορά στην συνεχή υποβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής στην Α΄θμια και Β΄θμια εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα με την επιστολή του ο καθηγητής φυσικής αγωγής υπογραμμίζει τις αβασάνιστες, πρόχειρες κι αδικαιολόγητες αποφάσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας που αφορούν και στις μετακινήσεις εκπαιδευτικών ΠΕ11- Φυσικής  Αγωγής, χωρίς ενδεδειγμένες διαδικασίες και καθορισμό κριτηρίων.

Όπως τονίζει ο σχολικός αθλητισμός μπορεί να συμβάλλει με τις σωστές πολιτικές στην ενίσχυση της σωματικής, ψυχικής και ηθικής υγείας των παιδιών, προλαμβάνοντας τις ασθένειες και την πρόωρη θνησιμότητα που εξελίσσονται σε μάστιγα.

Επισυνάπτεται η σχετική επιστολή

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ
ΣΧΟΛΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

Η αθλητική εμπειρία αποτελεί βασικό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που
βιώνεται όμως και λειτουργεί μόνο μέσα από τη συστηματική προσωπική συμμετοχή.

Η συνεχής υποβάθμιση τα τελευταία χρόνια της Φυσικής Αγωγής και του σχολικού
αθλητισμού δείχνει ότι δεν έχει εκτιμηθεί από την πολιτεία η βιολογική κυρίως αξία
της Φυσικής Αγωγής στη θωράκιση της υγείας και στην εν γένει ανύψωση της
βιολογικής στάθμης του ανθρώπινου δυναμικού. Ιδιαίτερα δε σε μια εποχή που
θριαμβεύει η υποκινητικότητα, όσο και η επίδρασή της στις ψυχοκινητικές ιδιότητες
της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Δυστυχώς σήμερα η μια απόφαση διαδέχεται την άλλη και έρχεται να αναδείξει
προχειρότητες, αδικαιολόγητες, εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά, αποφάσεις, που
αποδυναμώνουν την λειτουργία της Φυσικής Αγωγής και του σχολικού αθλητισμού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας (.
188123/Δ5/02.11.2017 εγκύκλιος της Δ/νσης Φυσικής Αγωγής του ΥΠ.Π.Ε.Π ) –
δύο μήνες μάλιστα από την έναρξη του σχολικού έτους- αναφορικά με την στελέχωση
των Ομάδων Φυσικής Αγωγής των Δ/νσεων Εκπ/σης. Μια απόφαση που ουσιαστικά
αποδυναμώνει τον τρόπο λειτουργίας, συγκρότησης και οργάνωσης των ομάδων
Φυσικής Αγωγής.

Μέσα από λογικές πρόχειρων και βιαστικών λύσεων, με μετακινήσεις εκπαιδευτικών ΠΕ11 -Φυσικής Αγωγής για συμπλήρωση ωραρίου, χωρίς την πρόσκληση ενδιαφέροντος και επιλογής των κατάλληλων εκπαιδευτικών βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων (όπως π.χ η προϋπηρεσία στο συγκεκριμένο τμήμα , εμπειρία σε αθλητικές δράσεις και πρωτοβουλίες, κ.α,). Εν τέλει, ένας φορέας που καλείται να οργανώσει και να συντονίσει τα προγράμματα του σχολικού αθλητισμού στην Α/θμια και Β/θμια Εκπ/ση και παράλληλα να οργανώσει δράσεις, προγράμματα και καινοτομίες, που συνδέουν τον σχολικό αθλητισμό με την παιδαγωγική και κοινωνική του διάσταση, αντί της οργανωτικής και θεσμικής του αναβάθμισης, φαίνεται να οδεύει δυστυχώς προς το τέλος του.

Ο σχολικός αθλητισμός με τις κατάλληλες προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει
σημαντική εκδήλωση της κοινωνίας μας, δημιουργώντας τις κατάλληλες
προϋποθέσεις για την σωματική, ψυχική και ηθική υγεία των νέων μας ενόψει
μάλιστα της μετάβασής τους στην ενήλικη ζωή. Με τα δεδομένα αυτά η αναβάθμιση
του σχολικού αθλητισμού προϋποθέτει την παράλληλη αύξηση των αντίστοιχων
δαπανών, ώστε στο τέλος η άσκηση και γενικά η αθλητική δράση να αναδειχθούν
βασικά στοιχεία της σχολικής ζωής

Επιτέλους, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους, απέναντι στους χιλιάδες έλληνες
μαθητές των τόσο ευαίσθητων ηλικιών, οι ΄΄παροικούντες την Ιερουσαλήμ΄΄. Για
ποια Φυσική Αγωγή και ποιο Σχολικό Αθλητισμό μπορούσε να μιλήσουμε σήμερα;
Κρίμα …

Υ.Γ. Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε και τα παρακάτω :
(1) Στο σύνολο των σχολείων της χώρας κλειστά γυμναστήρια διαθέτουν το 6,8%
των Δημοτικών και το 22% των Γυμνασίων και των Λυκείων. Μια αύξηση βλέπουμε
στους ανοιχτούς χώρους, ενώ στις αίθουσες που αφορούν την προσχολική ηλικία το
ποσοστό δεν ξεπερνάει το 19,2 %.
(2) Το 77% των μαθητών του δημοτικού είναι κινητικά αδρανείς και έχουμε
αύξηση των ποσοστών των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών κατά 20% την
τελευταία δεκαετία. Συνέπεια αυτών είναι η μείωση της αερόβιας αντοχής, δηλαδή της
φυσικής κατάστασης, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών και
άλλων παθήσεων, παράλληλα με την κορύφωση της παιδικής παχυσαρκίας στην χώρα
μας
(3) Η ΕΕ τα τελευταία χρόνια «χτυπάει καμπανάκι» γι’ αυτά τα θέματα,
λαμβάνοντας υπόψη ορισμένα στοιχεία που αφορούν την πρόωρη θνησιμότητα, τα
επίπεδα παχυσαρκίας, το διαβήτη, τον καρκίνο του μαστού και του παχέος εντέρου,
την ισχαιμική καρδιοπάθεια και άλλες παθήσεις σε όλη την Ευρώπη

Με εκτίμηση
Παπαπαντελής Νικήτας ,
Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής ΔΔΕ Ν. ΕΒΡΟΥ
(nikitpapa@yahoo.gr – http://blogs.sch.gr/nikitpapa/)