Ένας δημότης γράφει για την πόλη του το Διδυμότειχο

1376

Το Διδυμότειχο είναι η πόλη της εφηβείας μου, εκεί πέρασα τα Γυμνασιακά μου χρόνια. Κάθε στενό είναι γεμάτο αναμνήσεις, πολλοί παιδικοί μου φίλοι ζούνε εκεί.
Για αυτό και μου αρέσει να επανέρχομαι.
Ομως, λείπω πολλά χρόνια, εκ των πραγμάτων, αδυνατώ να παρακολουθώ τα δρώμενα της Πόλης και ως εκ τούτου αποφεύγω να γράφω τακτικά.
Διάβασα χτές ότι ο Δήμος προγραμματίζει να αναγείρει αναψυκτήριο πάνω στο Κάστρο.
Στην αρχή νόμισα ότι θα πρόκειται για αστείο, αλλά αργότερα βεβαιώθηκα ότι ισχύει.
Λυπούμαι πολύ που δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό.
Προφανώς και θα αγνοώ βασικά πράγματα και ανάγκες της Πόλης.
Το Διδυμότειχο δεν έχει μια σοβαρή πλατεία, αλλά θα αποκτήσει τουλάχιστον …αναψυκτήριο στο Κάστρο.
Θα είναι και ψηλά, θα φαίνεται και κάποιοι θα επαίρονται για το δημιούργημά τους!
Αντε, μετά να αναγείρουν και σκυλάδικο, θα φέρει έσοδα.
«Ο καθείς και τα έργα του», λέει ο Ποιητής.
Το Κάστρο του Διδυμοτείχου είναι ιστορικό-πολιτιστικό μνημείο τεράστιας αξίας.
Είναι η ταυτότητα του Διδυμοτείχου.
Τίποτα δεν συμβολίζει περισσότερο το κλέος της πάλαι ποτέ πρωτεύουσας του Βυζαντίου, όσο αυτό το Κάστρο!
Οτι είναι η Ακρόπολη για την Αθήνα, είναι το Κάστρο για το Διδυμότειχο.
Η αξιοποίησή του, μαζί τα άλλα πολιτιστικά κοσμήματα της Πόλης, μπορεί να ξαναδώσουν στην Πόλη δυναμισμό, αίγλη και προοπτική.
Ομως, πριν τις …καφετέριες να γίνουν κάποια βασικά πράγματα.
-να δημιουργηθούν περιφερειακοί δρόμοι και μονοπάτια που να διευκολύνουν την πρόσβαση.
-να είναι δυνατή η επίσκεψη στο Κάστρο όλο το χρόνο. Τελευταία φορά που ανέβηκα, ήταν αδύνατο να προχωρήσεις από τα χόρτα.
-να βελτιωθεί ο φωτισμός. Με τις νέες τεχνολογίες είναι πλέον δυνατή η αναπαράσταση του Κάστρου με ακτίνες lazer.
-Να τοποθετηθούν πινακίδες σήμανσης από την Εθνική Οδό και εσωτερικά στην Πόλη που θα σε οδηγούν στο Κάστρο. Πρίν λίγες ημέρες κάποιος φίλος βρέθηκε για πρώτη φορά στο Διδυμότειχο και ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα μέχρι να ανέβει πάνω.
-Περιμετρικά, αλλά ούτε πάνω στο Κάστρο δεν υπάρχει ένα κιόσκι, ένα κέντρο ενημέρωσης για τους επισκέπτες, Ενας ξεναγός που να τους εξηγεί πέντε πράγματα.
-Οπως συμβαίνει σ’ όλα τα μνημεία, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν πινακίδες με ενημερωτικά στοιχεία στα διάφορα σημεία του Κάστρου.
Το Κάστρο πρέπει να αποτελέσει μια βιωματική εμπειρία για τους κατοίκους από την παιδική τους ηλικία.
Με άξονα το Κάστρο, να προκληθεί μια εκπαιδευτική-πολιτιστική επανάσταση που θα φέρει το Διδυμότειχο στο προσκήνιο.
Τα παιδιά από το Δημοτικό μέχρι το Λύκειο να ανεβαίνουν στο Κάστρο, ανά τάξη, όχι για χαβαλέ, αλλά για μάθημα.
Ο Δήμος θα μπορούσε:
– κάθε χρόνο, να θεσμοθετεί τιμητικά έπαθλα και χρηματικά βραβεία για τους μαθητές από το Δημοτικό μέχρι και το Λύκειο με θέμα μια Εκθεση για την Πόλη των Κάστρων! Και η Εκθεση αυτή θα μπορούσε να γράφεται την ίδια μέρα σε όλα τα σχολεία του Δήμου.
-να έρθει σε επικοινωνία με Πανεπιστήμια τόσο της Ελλάδος, όσο και του Εξωτερικού και να επιδοτεί μεταπτυχιακές εργασίες για το Κάστρο και τη στρατηγική σημασία της Πόλης.
-να καλέσει ερευνητές να ασχοληθούν με το Κάστρο.
-να ιδρύσει ένα Κέντρο Βυζαντικών Σπουδών, το οποίο θα διοργανώνει μαθήματα, σεμινάρια, διαλέξεις τόσο με τον κλασσικό όσο τρόπο, όσο και με διαδικτυακές μορφές.
Και πολλά άλλα, ων ούκ έστιν αριθμός….
Ξέρω το επιχείρημα. Το είχε πεί ο Δημοσθένης «δεί δη χρημάτων…» Προφανώς και χρειάζονται πόροι.
Ομως, τι ποσοστό από τα έσοδα του Δήμου, σε ετήσια βάση, διατίθενται για την συντήρηση και την αξιοποίηση του Κάστρου;
Τι ενέργειες έχουν γίνει για να φέρει έσοδα του ίδιο το Κάστρο; Ιστορικά έντυπα, αναμνηστικά, βιβλία κ.λ.π.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Ας ψάξουν οι αρμόδιοι και θα βρούν πολλές ιδέες με τις οποίες άλλες πόλεις έχουν δημιουργήσει έσοδα με οποία συντηρούν και αναδεικνύουν τα μνημεία τους.
Οφείλω να ομολογήσω ότι τα τελευταία χρόνια έμαθα πολλά περισσότερα για το Κάστρο από τις δράσεις των «Καστροπολιτών».
Αγάπησα περισσότερο το Διδυμότειχο και το γνώρισαν περισσότεροι φίλοι μου, από τα βίντεο του Κώστα Γκουρλομένου και από τις φωτογραφίες που ανεβάζουν καθημερινά στο διαδίκτυο οι λάτρεις της Πόλης, με πρώτη και καλύτερη την φίλη μου Βίκυ Γκαρούδη.
Αν, λοιπόν, μια χούφτα άνθρωποι στον ελεύθερο χρόνο τους, κάνουν τόσα πολλά, φαντάζομαι πόσα περισσότερα μπορούν να γίνουν από τις αρχές της Πόλης.

Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης