Σε περίπου έναν μήνα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εκδήλωση του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία εναντίον του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, στις 15 Ιουλίου 2016.
Τα γεγονότα όπως εξελίχθηκαν μετά στον πολιτικό και διπλωματικό τομέα, με τελευταίο σημαντικό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, με το οποίο ο προαναφερθείς κατέστη παντοδύναμος και κυρίαρχος ηγέτης στη χώρα του ως πολιτικός κομματικός και πολιτειακός παράγοντας ταυτοχρόνως, έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις και στις Ένοπλες Δυνάμεις της γείτονος, όπως άλλωστε σε όλη τη δημοσία ζωή.
Επιπτώσεις που δεν εστιάζονται τόσο σε δραστική ποσοτική αλλαγή οπλικών συστημάτων, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, όσο στον πολλαπλώς κρίσιμο τομέα του προσωπικού των ΕΔ. Αυτό έχει υποστεί αριθμητική μείωση, κυρίως στο σώμα των μόνιμων στελεχών του, εξαιτίας του πρωτοφανούς πογκρόμ εναντίον του λόγω της συμμετοχής σημαντικού τμήματός του στο πραξικόπημα, χωρίς εισέτι να έχει αντικατασταθεί, ούτε αριθμητικώς ούτε ισαξίως. Σε αυτόν τον εξαιρετικά κρίσιμο τομέα θα πρέπει να προστεθεί και η ταυτόχρονη διεξαγωγή στρατιωτικών/πολεμικων επιχειρήσεων εναντίον των Κούρδων στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό της χώρας, στις όμορες χώρες, καθώς και στη Συρία.
Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει το «γνωστό πρόβλημα» της σταδιακής, αλλά σταθερής αριθμητικής μειώσεως του προσωπικού των Ε.Δ., ιδίως διά της απομακρύνσεως από το στράτευμα για διάφορους λόγους (συνταξιοδοτήσεις, παραιτήσεις, μη ανανεώσεις παραμονής τους, μειώσεις εισακτέων στις παραγωγικές σχολές αξιωματικών και υπαξιωματικών των Ε.Δ. κ.λπ.) εκατοντάδων στελεχών κατ’ έτος, χωρίς να μπορούν να αντικατασταθούν με νέους κατ’ ίσο αριθμό, λόγω των σχετικών απαγορευτικών περί προσλήψεων προβλέψεων των Μνημονίων.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι λόγω του Μνημονίου δεν έχουν προσληφθεί νέοι Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠ.ΟΠ.) από το 2010 (!) για την κάλυψη των αυξημένων επιχειρησιακών αναγκών των τριών Κλάδων, με όποια συνέπεια και επίπτωση μπορεί να έχει το γεγονός αυτό στην εύρυθμη λειτουργία τους. Μία άλλη σημαντική και ειδοποιός διαφορά μεταξύ των Ε.Δ. των δύο χωρών είναι ότι βασικό πυλώνα ισχύος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί διαχρονικώς το προσωπικό τους. Η υψηλή ποιότητα, ο επαγγελματισμός και το ανεπτυγμένο αίσθημα καθήκοντος που επιδεικνύουν παρέχουν τα εχέγγυα της καλής συλλογικής προσπάθειας που απαιτείται στη λειτουργία και κυρίως στην αποτελεσματικότητα των Ε.Δ., ξεπερνώντας, τις περισσότερες τουλάχιστον φορές, όποια σοβαρά και υπαρκτά προβλήματα υπάρχουν.
Τέλος, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται σε αυτήν τη σύντομη λόγω χώρου παρουσίαση της σύγκρισης δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που αντιμετωπίζει ορατή συμβατική στρατιωτική απειλή από γείτονα χώρα, σύμμαχο και δυνητικώς εταίρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό γιατί οι τουρκικές Ε.Δ. και τα Σώματα Ασφαλείας, που, ως γνωστόν, στη γείτονα υπάγονται στο Γενικό Επιτελείο των Ε.Δ. (το αντίστοιχο δικό μας ΓΕΕΘΑ), εξακολουθούν να επιδίδονται σε αναχρονιστικές πρακτικές αμφισβητήσεως της εθνικής μας κυριαρχίας μέσω συνεχών παραβιάσεων των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων και του Εναερίου Χώρου.
