Ένα ποιητικό έργο του Μιχάλη Σκουλά για τον Έβρο που εμπνεύστηκε με αφορμή την εξόρμηση του Πανεπιστημίου των Ορέων στις Φέρες Έβρου, την Τρίτη 25 Απριλίου 2017.
Πρέπει να προβληματιστούμε με τις σκέψεις του εμπνευστή του ποιήματος…
Έβρος
Εκεί στα χωριά που θυμίζουν στρατώνες
με τα λεπτά κεραμίδια στο γαλανό χρώμα
με λιγοστές συνδέσεις παγκοσμιότητας
και χαραγμένα πρόσωπα από τις εκβολές Του
τα σύνορα της σκέψης πενθούν
τα άγονα εδάφη και τα χέρια
Μόνο φορτηγά και δρόμοι αδιέξοδοι
αν και με άσφαλτο καλή στρωμένοι
από της Ευρώπης την ελεημοσύνη
και του κράτους την μυωπία
Όμως οι Κρητικές κορφές
μαζί με των πελαργών τις φωλιές
εκεί ψηλά στις απόδημες αγκαλιές
δώσαν σήμερα το νήμα του φωτός
στο κερί της πατρίδας.
