Ορεστιάδα θα πει ξεκίνημα: του ελληνικού Βορρά, του ελληνικού Εβρου, για πολλούς ακόμη και αρχή της ζωής ως «πολίτης». Μα και βλέμμα που αγγίζει τον ορίζοντα και χάνεται σε διαδρομές πάνω στις γραμμές του χάρτη.
 |
Ενα ταξίδι μέχρι την Ορεστιάδα είναι ένα ταξίδι που διασχίζει ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα (πλην Πελοποννήσου βέβαια). Συνολικά 907 χιλιόμετρα διαδρομής από την πρωτεύουσα Αθήνα μέχρι τη βορειότερη πόλη της χώρας μας, και συγχρόνως την πιο νέα, με Ιστορία που δεν ξεπερνά ακόμη τον αιώνα. Μα αν τα σπίτια της δεν έχουν ακόμη εκατοχρονίσει, οι ιστορίες κι οι θύμησες των κατοίκων της ξεπερνούν τα χρονικά όρια της ιστορικής μνήμης.
Η Νέα Ορεστιάδα, λοιπόν, ιδρύθηκε το 1923 για να φιλοξενήσει τους Ελληνες που λόγω της ανταλλαγής των πληθυσμών αναγκάστηκαν να αφήσουν τα πατρογονικά τους στην ανατολική Θράκη και να διαβούν τον Εβρο προς τα δυτικά. Στα ίδια μέρη δηλαδή που πολλοί απ’ αυτούς είχαν τα χωράφια και τα κοπάδια τους, μα τούτη τη φορά με ένα αυστηρό σύνορο στη μέση.
 |
Γι’ αυτό και η πόλη ονομάστηκε «Νέα» Ορεστιάδα, ως συνέχεια της Ορεστιάδας που σήμερα λέγεται Κάραγατς και βρίσκεται στην άλλη πλευρά των συνόρων, γι’ αυτό και η ρυμοτομία της, ως η πιο σύγχρονη, είναι και μία από τις πιο λειτουργικές στην Ελλάδα, με αδρές γραμμές και μεγάλους δρόμους.
 |
Κέντρο της πόλης είναι η μεγάλη πλατεία Σπύρου Δάσιου (προς τιμήν του γενικού διοικητή της Θράκης κατά τον ξεριζωμό). Εδώ χτυπά ο παλμός της Ορεστιάδας, γύρω της εξελίσσεται όλη η κίνηση, εδώ πρωτοέρχονται και οι εξοδούχοι φαντάροι που υπηρετούν στα δεκάδες στρατόπεδα της ευρύτερης περιοχής.
Στη Βιβλιοθήκη θα δεις πολύτιμα συγγράμματα από το Γυμνάσιο της Αδριανούπολης και στο όμορφο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Νέας Ορεστιάδας θα καταλάβεις καλύτερα το τι διαδραματίστηκε στη Θράκη με τη μετακίνηση των πληθυσμών: φωτογραφίες, γράμματα, φορεσιές, αντικείμενα, περιγράφουν για τον κάθε επισκέπτη ένα από τα πιο δραματικά κεφάλαια της σύγχρονης Ιστορίας μας.
Βόλτα στα σύνορα
Η σύγχρονη Ορεστιάδα -να ‘σαι σίγουρος- είναι μια πόλη ευχάριστη και ζωηρή. Δεν έχει φαντασμαγορικά αξιοθέατα, μα έχει ατμόσφαιρα και vibes που γρήγορα σε κάνουν να νιώθεις άνετα και οικεία. Εχει ακόμη και υποδειγματική συμπεριφορά από τους ντόπιους οδηγούς, που σταματούν σε κάθε διάβαση για τους πεζούς, φαινόμενο σχεδόν ανύπαρκτο σε άλλες πόλεις…
Βγαίνοντας από την πόλη, κατευθύνεσαι βόρεια, περνάς Καβύλη και Νέα Βύσσα και πριν καλά καλά το καταλάβεις έφτασες στις Καστανιές. Βρίσκεσαι στο κομμάτι του Εβρου όπου ο ποταμός «μπαίνει» ολόκληρος στη γείτονα χώρα, δημιουργώντας έτσι το μοναδικό χερσαίο συνοριακό πέρασμα προς ανατολάς.
