Σε ανακοίνωση τους καταγγέλλουν εκκρεμότητες, στις πληρωμές των παραγωγών παρά τις διαβεβαιώσεις της διοίκησης και για έλλειψη προγραμματισμού ενόψει της νέας καλλιεργητικής σεζόν, θέτοντας ζήτημα νέας διοίκησης.
Αναλυτικά στην ανακοίνωση τους αναφέρουν:
«Για δεύτερη φορά μέσα στην ίδια χρονιά καταγράφεται διοικητικό κενό. Μετά την άνοιξη του 2016 το φαινόμενο επαναλαμβάνεται μόλις το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Για τρίτη συνεχόμενη φορά αναβάλλεται προγραμματισμένο διοικητικό συμβούλιο με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Με ανεξόφλητους καλλιεργητές για το 2015 παρά τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις ότι θα εξοφλούνταν τον Σεπτέμβριο που πέρασε. Ανεξόφλητες είναι και οι οφειλές για την παραγωγή του 2016, παρά τις εξαγγελίες της Διοίκησης για πληρωμή έως το τέλος του έτους (έχουμε ήδη μήνα Νοέμβριο).
Με εκκρεμότητες στα εργασιακά ζητήματα παρά την πρόσφατη υπογραφή νέας τριετούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (με τη μη τήρηση όρων αυτής και τη μη εφαρμογή του κανονισμού εργασίας).
Με κανένα προγραμματισμό για τη νέα καλλιεργητική περίοδο, με καμία χρηματοδότηση από την τράπεζα «σωτήρα» της εταιρείας.
Με την πολυδιαφημισμένη συνεργασία με τον εργολάβο, που ανέλαβε την συντήρηση των Εργοστασίων, να «μπάζει» από παντού.
Με αίσθηση ευθύνης των εργαζομένων, που έμπρακτα έχει αποτυπωθεί, καλούμε, για άλλη μια φορά, την κυβέρνηση να δώσει λύση. Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης χρειάζεται διοίκηση μην έχοντας ανάγκη τα πρόσωπα.
Τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει πολύ, κάθε μέρα που χάνεται είναι πολύτιμη για το μέλλον της Βιομηχανίας».
Δηλώσεις Ρώσσιου
Την ύπαρξη ζωηρού ενδιαφέροντος για την απόκτηση των δύο σερβικών θυγατρικών της ΕΒΖ ΑΕ, από στρατηγικούς επενδυτές του εξωτερικού, μέσω του διεθνούς διαγωνισμού που αναμένεται να βγει στον «αέρα» μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, γνωστοποίησε ο πρόεδρος της ζαχαροβιομηχανίας κ. Χρήστος Ρώσσιος, επιβεβαιώνοντας πλήρως δημοσιεύμα της Agrenda στις 5-6 Νοεμβρίου.
Με δηλώσεις του στο ΑΠΕ ο κ. Ρώσσιος ξεκαθαρίζει, επίσης, ότι το ελάχιστο τίμημα που θα πρέπει κάποιος να καταβάλει προκειμένου να αποκτήσει τις δύο κερδοφόρες μονάδες της εταιρείας στη Σερβία είναι το ποσό των 25 εκατ. ευρώ.
Αναφορικά με τις οφειλές προς τους τευτλοπαραγωγούς, ύψους 1,8 εκατ. Ευρώ, που εξακολουθούν να υφίστανται από την καμπάνια του 2015, ο επικεφαλής της βιομηχανίας δηλώνει πως έως και το τέλος της επόμενης εβδομάδας η εκκρεμότητα αυτή θα έχει διευθετηθεί. Μάλιστα προανάγγειλε την ανάληψη πρωτοβουλίας για την αποκατάσταση της χαμένης αξιοπιστίας της ΕΒΖ ΑΕ απέναντι στους παραγωγούς, τονίζοντας πως ξεκίνησε ήδη περιοδεία των μελών του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας με πρώτο σταθμό τους παραγωγούς στο Αμύνταιο, ενώ έως το τέλος του 2016 στόχος είναι να υπάρξει ανάλογη διαδικασία σε Λάρισα, Πλατύ Ημαθίας, Κοζάνη, Σέρρες και Ορεστιάδα.
Σκοπός της περιοδείας, όπως εξήγησε, είναι αφενός να ενημερωθούν οι συνεργάτες της εταιρείας για την προοπτική και το μέλλον της βιομηχανίας, για τα σχέδια που γίνονται, αλλά και για την πορεία των πληρωμών, αφετέρου δε να επιτευχθεί διεύρυνση των καλλιεργούμενων εκτάσεων στα 200.000 στρέμματα. Υπενθυμίζεται ότι η φετινή καμπάνια έκλεισε με αύξηση περίπου 30% στην παραγωγή, η οποία ανήλθε σε 32.000 τόνους ζάχαρης, έναντι 24.000 τόνων πέρυσι.
«Αν βρεθεί τρόπος να μας εγγυηθούν ότι θα πληρωνόμαστε και δεν θα ζούμε με το άγχος αν θα πάρουμε τα λεφτά μας, ο στόχος των 200.000 στρεμμάτων καλλιέργειας με τεύτλα είναι πλήρως επιτεύξιμος» υπογράμμισε, στο πρακτορείο και ο πρόεδρος των τευτλοκαλλιεργητών Κεντρικής Μακεδονίας, Παύλος Μπογιαννίδης, τονίζοντας ότι η καλλιέργεια τεύτλων είναι κερδοφόρα για τον αγρότη και «εφόσον θα είναι εξασφαλισμένο ότι δεν θα χάσουμε τα λεφτά μας, δεν βλέπω τον λόγο να μην γίνουμε και πάλι 8.000 καλλιεργητές, όπως ήμασταν το 2009 και τώρα απομείναμε 4.000».
Λιγότερο αισιόδοξοι για το τι μέλλει γενέσθαι με το μέλλον της βιομηχανίας, ιδίως μετά την πώληση των εργοστασίων στη Σερβία, δηλώνουν από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι στην ΕΒΖ, οι οποίοι σε ανακοίνωσή τους τονίζουν ότι η βιομηχανία «μοιάζει με πλοίο ακυβέρνητο σε αχαρτογράφητα νερά».
Ο κ. Ρώσσιος πάντως, διευκρίνισε στο ΑΠΕ ότι η τρίτη αναβολή της συνεδρίασης του ΔΣ δεν συνίσταται σε κάποιο «πρόβλημα», αλλά κρίθηκε απαραίτητη η μεταφορά της τη Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου, καθώς εντός της εβδομάδας έχει προγραμματιστεί συνάντηση με την πιστώτρια τράπεζα. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι έχουν άλλη άποψη… Υποστηρίζουν ότι οι αναβολές είναι αποτέλεσμα δυσκολίας στις σχέσεις των μελών του ΔΣ και «φόβου» για ενδεχόμενη υποβολή παραιτήσεων.
Επιπλέον, κάνουν λόγο για εκκρεμότητες στα εργασιακά ζητήματα παρά την πρόσφατη υπογραφή νέας τριετούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (με τη μη τήρηση όρων αυτής και τη μη εφαρμογή του κανονισμού εργασίας) και σημειώνουν ότι δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός για τη νέα καλλιεργητική περίοδο «με καμία χρηματοδότηση από την τράπεζα – σωτήρα της εταιρείας». Αναφέρουν δε ότι η συνεργασία με τον εργολάβο, που ανέλαβε τη συντήρηση των εργοστασίων της βιομηχανίας «μπάζει από παντού». Έτσι, καλούν εκ νέου την κυβέρνηση να δώσει λύσεις, αφού -όπως υπογραμμίζουν- «τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει πολύ και κάθε μέρα που χάνεται είναι πολύτιμη για το μέλλον της βιομηχανίας».
Βγαίνει το πωλητήριο της ΕΒΖ για τα εργοστάσια της Σερβίας
Στην τελική ευθεία φαίνεται ότι εισέρχεται πλέον η διαδικασία για την πώληση των δύο θυγατρικών εταιρειών που διαθέτει ο όµιλος της ΕΒΖ στη Σερβία, αφού µέσα στις πρώτες 15-20 ηµέρες του Νοεµβρίου, αν όλα κυλήσουν οµαλά ο διεθνής διαγωνισµός θα βγει στον «αέρα», σύμφωνα με ρεπορτάζ της Agrenda.
Ήδη κρίσιµες λεπτοµέρειες που αφορούν στην προετοιµασία της όλης διαδικασίας, όπως πληροφορείται η Agrenda, έχουν προχωρήσει σε σηµαντικό βαθµό το τελευταίο διάστηµα, µε αποτέλεσµα να θεωρείται ρεαλιστική η τήρηση του χρονοδιαγράµµατος που έχει τεθεί.
Στο πλαίσιο αυτό κατά τις ίδιες πηγές, η Τράπεζα Πειραιώς αναµένεται να αναλάβει ρόλο συµβούλου ιδιωτικοποίησης των δύο εργοστασίων της Σερβίας, ενώ για τη θέση του τεχνικού συµβούλου στο διαγωνισµό, φηµολογείται ότι η εισήγηση της ΕΒΖ προκρίνει τη Deloitte & Touche, κάτι που µένει να φανεί.
Σε κάθε περίπτωση, η πλήρωση των κρίσιµων αυτών θέσεων από δύο εγνωσµένης αξίας συµβούλους εγγυάται πως αν µη τι άλλο ο διεθνής διαγωνισµός θα τρέξει µε όρους που θα διασφαλίζουν το µεγαλύτερο δυνατό όφελος για τον όµιλο της ΕΒΖ, από µια πώληση που κατά τα άλλα θα «πονέσει», καθώς οι σερβικές θυγατρικές είναι κερδοφόρες.
Ο πήχης, µάλιστα, φαίνεται να έχει ανέβει πολύ υψηλότερα από τα 25 εκατ. ευρώ, που πρόσφερε τον περασµένο Φεβρουάριο η Sunoko, του Σέρβου µεγιστάνα Miodrag Kostic, καθώς έκτοτε µεσολάβησαν τρεις, τουλάχιστον, εξελίξεις που κρίνονται θετικές.
Η πρώτη έχει να κάνει µε το ότι στο διάστηµα που παρήλθε από τότε, ολοκληρώθηκε από την εξειδικευµένη εταιρεία συµβούλων Mazars η µελέτη αποτίµησης των δύο σερβικών θυγατρικών, βάσει της οποίας, κατά πληροφορίες, η αξία τους ανέρχεται στα 62 εκατ. ευρώ, ή σχεδόν 2,5 φορές πάνω από την κατατεθειµένη προσφορά της Sunoko. Η διαφορά είναι πολύ µεγάλη για να αγνοηθεί, αν και πάντα η αγορά είναι αυτή που θα «πει» τον τελευταίο λόγο.
Η δεύτερη εξέλιξη που συνηγορεί στην αισιοδοξία για υψηλότερο τίµηµα, έχει να κάνει µε τη δραστηριότητα των προς πώληση µονάδων. Πλέον έχει καταστεί σχεδόν σίγουρο πως η οικονοµική χρήση του 2016 θα κλείσει για τις θυγατρικές της Σερβίας µε καθαρά κέρδη, µετά από φόρους, άνω των 8 εκατ. ευρώ, µε κύκλο εργασιών περί τα 70 εκατ. Ενδεικτικό του πόσο καλά τα πήγαν φέτος τα δύο σέρβικα εργοστάσια είναι το γεγονός ότι η παραγωγή τους φτάνει τους 140.000 τόνους ζάχαρης, όταν η µητρική στην Ελλάδα θα έχει κλάσµα αυτού του όγκου.
Ενδιαφέρον νέων παικτών δίνει χώρο για υψηλότερες προσφορές
Συνεπεία των καλών επιδόσεων της Σερβίας φαίνεται πως έχει ανακινηθεί ενδιαφέρον για το διαγωνισµό κι από άλλους µνηστήρες και αυτός είναι ο τρίτος λόγος που δηµιουργεί προσδοκίες για υψηλό τίµηµα. Καθώς αν αποδειχθεί και στην πράξη πως το ενδιαφέρον δεν περιορίζεται σε έναν ή δύο διεκδικητές (σ. σ. ακούγεται ότι υπάρχει και κάποιος Matievic κι αυτός Σέρβος, που ενδιαφέρεται να συµµετάσχει στο διαγωνισµό), υπάρχουν ελπίδες ότι ο ανταγωνισµός θα φέρει µεγαλύτερες προσφορές.
Το σενάριο αυτό –από τη στιγµή που η εκχώρηση των θυγατρικών στη Σερβία έχει χαρακτηριστεί µονόδροµος για την εξυγίανση της µητρικής στην Ελλάδα- πηγές της αγοράς λένε ότι θα βολέψει την Τράπεζα Πειραιώς, που ως βασικός πιστωτής θα εξασφαλίσει άνετα τα 25 εκατ. ευρώ, τα οποία βάσει της συµφωνίας εξυγίανσης που υπέγραψε µε την ΕΒΖ, προσδοκά να πάρει από την ιδιωτικοποίηση, όσο και την ίδια τη ζαχαροβιοµηχανία, στην οποία, έτσι, θα µείνουν και κάποια κεφάλαια από την πώληση για να χρηµατοδοτήσει τη λειτουργία της.
Θυµίζουµε ότι η συµφωνία αναδιάρθρωσης προβλέπει ότι η Πειραιώς, για τα δάνεια των 150 εκατ. ευρώ που της χρωστά η βιοµηχανία, θα λάβει 30 εκατ. σε µη παραγωγικά ακίνητα και 25 εκατ. από την ιδιωτικοποίηση των σερβικών θυγατρικών, 50 εκατ. θα τα µετατρέψει σε 10ετές οµολογιακό δάνειο, ενώ τα άλλα 50 εκατ. ευρώ θα τα «κουρέψει».
