Ο Μαρίνος Αντύπας(1872-1907),άγνωστος για τα σημερινά δεδομένα, ήτας αυτός που αφιέρωσε την ζωή του από νεαρή ακόμα ηλικία στα εργασιακά δικαιώματα των κολίγων έναντι των συμφερόντων των μεγαλοτσιφλικάδων στον Θεσσαλικό κάμπο.
Αγώνας και περιπλάνηση
Από τα μαθητικά του χρόνια έδειχνε κοινωνικά ευαίσθητος με την τότε υπάρχουσα κατάσταση μέσω των ριζοσπαστικών αλλά και καινοτόμων πεποιθήσεων του μιας και ήταν από τους πρώτους που θα μιλήσει για την θέσπιση της οκτάωρης εργάσιμης μέρας και για την κοινωνική αφύπνιση της εργατικής τάξης.Σημαντική καμπή στο έργο του αποτέλεσε η γνωριμία του με τον εθνικό ευεργέτη και μελλοντικό πρωθυπουργό της Ελλάδας, Ελευθέριο Βενιζέλο που παρά την συμμετοχή του στην επανάσταση της Κρήτης ,ο Βενιζέλος τον προέτρεψε να εγκατασταθεί στην Αθήνα για να μεταλαμπαδεύσει τις απόψεις του.Μετά την πανωλεθρία του ελληνο-τουρκικού πολέμου(1897) ο Αντύπας βρέθηκε στην φυλακή Αίγινας όπου ήρθε αντιμέτωπος με απάνθρωπες συνθήκες, μιας και κατηγορούσε δημοσίως ως ηθικό αυτουργό για την ήττα το παλάτι.
Το αληθινό χαστούκι στην άρχουσα τάξη
Μετά την αποφυλάκιση του παρέμεινε το ίδιο δραστήριος παρά τις διώξεις από τους βασιλόπαιδες τριγυρνώντας στα χωριά κηρύττοντας τις σοσιαλιστικές του ιδέες.Ιστορική στιγμή για τον ίδιο αλλά και για όλη την εργατική τάξη ήταν η τυχαία συνάντηση του με τον γιο του πασίγνωστου αρχαιολόγου της Τροίας, Αγαμέμνονα Σλήμαν σε ένα καφενείο.Ύστερα από ένα φραστικό επεισόδιο ο Αντύπας χαστούκισε τον τσιφλικά-βουλευτή.Το χαστούκι ήχησε σε όλη την επικράτεια της Ελλάδος διότι αποτέλεσε πράξη ανυπακοής και μη συμφιλίωσης με την κατάσταση απέναντι στο κρατικό παρεμβατισμό και την κοινωνική απαξίωση.
Αντίστροφη μέτρηση
Ο Αντύπας πλήρωσε για τις πράξεις του αφού βρέθηκε δύο φορές στην φυλακή.Όπως ήταν αναμενόμενο ο Κεφαλλονίτης κοινωνικός αγωνιστής απέκτησε πολλούς οπαδούς και υποστηρικτές,κατ’επέκταση ακτήμονες-κολίγους, αλλά και φανατικούς εχθρούς.Ως μακρύ χέρι του συστήματος αποτέλεσε ο μεγαλόσωμος και αυταρχικός επιστάτης,Ιωάννης Κυριακός, ο οποίος θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην κατάληξη της ζωης του Μαρίνου.Ο Αντύπας ως επιστάτης στα χωράφια του θείου του ήρθε σε επαφή με τον άλλο επιστάτη του μεγαλογαιοκτήμονα Μεταξά.Πέρα από την κοινή τους επιτελική θέση, δεν είχαν κάποιο άλλο κοινό στοιχείο διότι ήταν αυτός που στέρησε την ζωή του Μαρίνου μετά από διαπληκτισμό κατά την διάρκεια της μοιραίας νύχτας ύστερα από δύο σφαίρες στο σώμα του αδικοχαμένου ρήτορα.Αξίζει να σημειωθεί ότι ο στυγερός δολοφόνος θεωρήθηκε αθώος από την δικαιοσύνη με την πρόφαση ότι ο Κυριακός βρισκόταν σε αυτοάμυνα.
Κείμενο του Διαγκάκη Σπύρου
