Διαβάζω στο διαδίκτυο: «Μια κοινωνία δεν μπορεί να προοδεύσει, αν δεν παρέχει πρωταρχικά καλή υγεία στα μέλη της. Αυτή είναι μια αρχή. Ένα αξίωμα». «Απαιτούν, αλλά πρώτα βοηθούν το Νοσοκομείο Σπάρτης, ιδρύοντας Σύλλογο Φίλων»…
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βλέπω ότι το ίδιο ισχύει στην Ιεράπετρα, στα Γιαννιτσά, στον Βόλο, στην Σύρο, στην Θεσσαλονίκη και σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας μας.
Αντί λοιπόν για συναντήσεις και συζητήσεις, μήπως θα έπρεπε να γίνει και στο Διδυμότειχο το ίδιο;
Με αυτό τον τρόπο κανένας δεν θα μπορεί να εκμεταλλευτεί προς όφελός του τα μεγάλα προβλήματα του Νοσοκομείου και ταυτόχρονα θα ευαισθητοποιήσουν, όσο γίνεται, περισσότερους συμπολίτες να σταθούν δίπλα στο Νοσοκομείο απαιτώντας και βοηθώντας το να εκπληρώσει καλύτερα τον ρόλο του.
Σύμφωνα με τους υπάρχοντες συλλόγους, οι Σκοποί του Συλλόγου, εκτός από την αυτονόμηση, μπορεί να είναι:
- Η υποστήριξη του έργου και η διαφύλαξη και ανάπτυξη του Δημόσιου χαρακτήρα του Νοσοκομείου.
- Η δραστηριοποίηση πάντα σε συνεργασία με τη Διοίκηση του Νοσοκομείου για την αντιμετώπιση διάφορων προβλημάτων που αυτό αντιμετωπίζει.
- Η με οικονομικούς πόρους του Συλλόγου κατασκευή διάφορων Κοινωφελών έργων στο Νοσοκομείο και η κάθε φύσεως συμμετοχή και βοήθεια υλική, ηθική σε έργα που αφορούν αυτό.
- Η δημιουργία, εφαρμογή και υλοποίηση προγραμμάτων ανθρωπιστικής δράσης, εκδηλώσεις προβολής και προαγωγής του πολιτισμού, η ανάπτυξη πνεύματος αλληλεγγύης και εν γένει δράσης που διέπεται από φιλανθρωπικά συναισθήματα, ως και κάθε άλλη δραστηριότητα η οποία έχει σχέση με την προληπτική ιατρική, τον πολιτισμό και την ανάπτυξη του εθελοντισμού.
- Η προαγωγή του πνεύματος του εθελοντισμού και η οργάνωση ομάδων εργασίας προκειμένου να παρασχεθεί κάθε δυνατή προσφορά στο Νοσοκομείο.
- Η προαγωγή των γενικότερων συμφερόντων του Νοσοκομείου και η φροντίδα για την επίτευξη αυτών.
- Η επιδίωξη συνεχούς ανάπτυξης του Νοσοκομείου.
- Η δημιουργία σχέσεων γόνιμης επικοινωνίας και αλληλεγγύης με τις Αρχές, και άλλα Σωματεία.
